Al-Masmiyah

Al-Masmiyah
المسمية
by
Teikning frå 1800-talet av innsida av romartempelet («Praetorium») i al-Masmiyah
Land	Syria
Guvernement	Daraa guvernement
Distrikt	Al-Sanamayn-distriktet
Nahiyah	Al-Masmiyah
Koordinatar	33°7′45″N 36°23′38″E
Folketal	1 498  (2004)
Tidssone	EET (UTC+2)
Al-Masmiyah 33.12916667°N 36.39388889°E / 33.12916667; 36.39388889
Wikimedia Commons: Al-Masmiyah

Al-Masmiyah (arabisk المسمية, òg skrive Musmiyeh, Mesmiyeh, Mismiya og Musmeih) er ein by sør i Syria i Daraa guvernement, nordaust for Daraa i al-Sanamayn-distriktet. Av stader i nærleiken finn ein Jabab og Muthabin i vest, Ghabaghib i nordaust, Jubb al-Safa i nord, Burraq i nordaust, Khalkhalah og al-Surah al-Saghirah i søraust, Dama i sør, I følgje Syrisk statistisk sentralbyrå (CBS), hadde al-Masmiyah eit folketal på 1 498 i 2004. Han er det administrative senteret i al-Masmiyah nahiyah («underdistrikt») som består av 16 stader med eit samla folketal på 8 773 i 2004.

Historie

Romersk og bysantinsk tid

Al-Masmiyah er identifisert som Phanea i romartida. Phaena var senter i distriktet Trakonitis i Romersk Syria, som ein kan sjå av ein gresk inskripsjon i det romerske tempelet som les «Julius Saturninus til folket av Phaena, hovudstad i Trachon.» Ruinane av hus bygde i romartida i bataneansk arkitekturstil trur ein kan ha vore heimen til den romerske guvernøren i Trakonitis. Eit av romma på bakkenivå vart støtta av ein 6 meter vid boge og hadde ein tak dekorert av karnissar. I byen ligg ruinar av eit heidensk tempel frå romartida, kalla Praetorium som vart bygd av kommandøren av den tredje galliske legionen mellom 160-169 fvt. under regjeringstida til keisarane Aurelius Antoninus og Lucius Aurelius Verus.

Tidleg på 200-talet fvt. var Phaena framleis ein viktig landsby kalla ein metrocomia. Praetorium vart omgjort til ei kyrkje i bysantinsk tid og strukturplanen gjer han til ei av dei eldste bysantinske kyrkjene. Den antikke byen Phaena hadde ein radius på kring 5 km og var dermed minst like stor som den gamle, innemura byen Damaskus og større enn gamlebyen i Jerusalem. Under bysantinsk tid vart han eit bispesete.

Den osmanske tida

I 1810 vart den sveitsiske oppdagaren Johann Burckhardt den første moderne forskaren som vitja al-Masmiyah og han vart seinare etterfølgd av Bankes og Barry, som teikna Praetorium i 1819. I 1838 rapporterte bibelforskaren Eli Smith at han var ein kurdisk busett landsbyen. Seint i 1860-åra levde eit par fattige, arabiske familiar frå Sulut-folket visstnok i ruinane av al-Masmiyah. Landsbyen var nesten fråflytta på denne tida, men stundom okkupert av nomadiske arabiske familiar som søkte ly i ruinane.

I 1870-åra var al-Masmiyah ein folketom landsby. Han vart seinare busett då den osmanske sultanen Abdul Hamid II (1876-1909) tok over al-Masmiyah og seks andre nærliggande landsbyar seint på 1800-talet som sin personlege eigedom. Bøndene han tilsette i landsbyen fekk vakter som verna dei mot nomadiske bandittar. Dei slapp òg verneplikta, verna mot skatteinnkrevingar frå lokale folk og stundom fekk dei låne pengar utan renter. Desse faktorane gjorde at al-Masmiyah blømde. I 1875, før regjeringstida til Abdul Hamid, tok den osmanske hæren frå kvarandre Praetorium for å bygge nærliggande kasernar ved Burraq. Tempelet hadde tidlegare vorte fotografert av Thomas Dumas.

I 1886 vart al-Masmiyah ei kort stund okkupert av drusarar frå Atrash og Halabi under ein krangel med Sulut-folket. Etter Den unge tyrkarrevolusjonen i 1908 avstod sultanen eigedomen til skattedepartementet i Damaskus vilajet og innbyggjarane måtte dermed byrje å betale skatt av jordbruksprodukta sine.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Al-Masmiyah» frå Wikipedia på engelsk, den 15. april 2014.
  • Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
• Ball, Warwick (2001). Rome in the East. Psychology Press. ISBN 0415243572. 
• Donahue, Alice A. (1988). Xoana and the Origins of Greek Sculpture. Scholars Press. 
• Charles Phillip, Issawi (1988). The Fertile Crescent, 1800-1914: A Documentary Economic History. Oxford University Press. ISBN 0195049519. 
• Van Millingen, Aleksander (2010). Byzantian Churches In Konstantinopel (Illustrated Edition). Echo Library. ISBN 1406867276. 
• Firro, Kais (1992). A History of the Druze 1. BRILL. ISBN 9004094377. 
• Freshfield, Douglas William (2001). Travels in the central Caucasus and Bashan: including visits to Ararat and Tabreez and ascents of Kazbek and Elbruz. Longmans, Green, & Co. ISBN 0415243572. 
• Hütteroth, Wolf-Dieter; Abdulfattah, Kamal (1977). Historical Geography of Palestine, Transjordan and South Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten, Sonderband 5. Erlangen, Germany: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft. 
• Kaizer, Ted (2008). The Variety of Local Religious Life in the Near East: In the Hellenistic and Roman Periods. BRILL. ISBN 9004167358. 
• Longfellow, William Pitt Preble (1895). A Cyclopaedia of Works of Architecture: in Italy, Greece, and the Levant. Scribner. 
• Porter, Josias Leslie (1858). A Handbook for Travellers in Syria and Palestine 1. Murray. 
• Smith, Eli; Robinson, Edward (1841). Biblical Researches in Palestine, Mount Sinai and Arabia Petraea: A Journal of Travels in the Year 1838 3. Crocker and Brewster. 
• Sturgis, Russel (1906). A Short History of Architecture 1. Baker & Taylor.