Alf Harbitz

Alf Harbitz
Statsborgarskap	Noreg
Fødd	1. januar 1880
Død	23. desember 1964 (84 år)
Yrke	lingvist, journalist, omsetjar, litteraturkritikar, lyrikar
Mor	Nikoline Harbitz
Ektefelle	Rakel Harbitz

Alf Harbitz (1. januar 1880–23. desember 1964) var ein norsk forfattar, journalist og omsetjar, kjend som ein samfunnskritikar i samtida si.

Alf Harbitz var fødd i Flekkefjord. Som journalist jobba han for ei rekkje aviser, mellom anna Verdens Gang, Aftenposten og Morgenbladet. Han var også med på å redigera tidsskriftet Kringsjaa, som kom ut i Kristiania mellom 1893 og 1910. Harbitz døydde i Oslo.

Harbitz var formann for Riksmålsforbundet frå 1936 til 1937.

Verk

• Digte, Aschehoug (1905).
• Gjengjældelse, Aschehoug (1906).
• Rakels hjem, Steen (1908).
• Novelletter, Aschehoug (1910).
• Boken om de menneskelige svakheter, Steenske (1922).
• Vennerne, Aschehoug (1923).
• Motgift, Steenske (1927).
• Bundet, Aschehoug (1930).
• Blod og blekk, Gyldendal (1934).
• Mannen fra den annen verden, Gyldendal (1941).
• Tre komedier om kunst, kapital og kjærlighet, Gyldendal (1946).
• Skyggen, Gyldendal (1949).
• Det brenner i natten, Gyldendal (1950).

Omsetjingar

(omsetjingsår i parentes):

• Erik Menveds barndom av Bernhard Severin Ingemann (1929).
• Boken om San Michele av Axel Munthe (1931).
• Engelbrekt Engelbrektsson av Carl Georg Starbäck (1935).
• Gullhalsbåndet av Carl Georg Starbäck (1935).
• Kongekronen av Carl Georg Starbäck (1935).
• Testamentet av Carl Georg Starbäck (1935).
• Tre kamerater av Erich Maria Remarque (1937).
• Wilhelm Meisters læreår av Johann Wolfgang von Goethe (1938).
• Forsytesagaen av John Galsworthy (1941). Saman med Esther Stang, Dorothea Schrøder, Aimée Sommerfelt og Margrethe Kjær
• Den afrikanske farm av Karen Blixen (1948).
• Ulvehunden av Jack London (1952).

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Alf Harbitz» frå Wikipedia på bokmål, den 30. april 2014.

Denne litteraturartikkelen som har med Noreg å gjere, er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.