Efim Bogoljubow
- Denne artikkelen brukar algebraisk sjakknotasjon for å beskrive sjakktrekk.
| Efim Bogoljubow | |
 | |
| Statsborgarskap | Det russiske imperiet, Tyskland |
| Fødd | 1. april 1889 Stanislavtsjyk |
| Død |
18. juni 1952 (63 år) |
| Yrke | sjakkspelar, sjakkomponist |
| Språk | tysk, russisk |
| Efim Bogoljubow på Commons | |
Efim Bogoljubow [a] (14. april 1889–18. juni 1952) var ein framståande sjakkspelar og stormeister i sjakk frå Ukraina, som også budde i Sovjetunionen og frå 1926 i Tyskland og etter den andre verdskrigen i Vest-Tyskland.
Sjakkarriere[endre | endre wikiteksten]
I 1911 delte han 1-2. plass i Kiev-meisterskapen og hadde deretter gode resulat i turneringar i Russland og Aust-Europa dei følgjande åra. Han vart dermed invitert til å delta i det tyske sjakkforbundet si 19. kongressturnering i Mannheim i 1914. Midt i turneringa braut den første verdskrigen ut, og turneringa vart stoppa. Bogoljubow låg då på delt 8-9.-plass.[1] Tyskland erklærte krig mot Tsar-Russland, og dei 11 deltakande «russiske» spelarane vart internerte i Tyskland, mellom andre Bogoljubow og Aleksander Alekhine. I september 1914 vart Alekhine og tre andre frigitt og fekk dra til heim via Sveits. Dei andre internerte vart verande i Tyskland under krigen, og spelte mellom anna åtte turneringar. Den første i Baden-Baden i 1914, dei andre i Triberg frå 1914 til 1917. Bogoljubow tok andreplass i den første turneringa, og vann fem av dei sju siste. Bogoljubow budde i Triberg i Schwarzwald under den første verdskrigen, vart gift med ei kvinne derifrå, og budde deretter mesteparten av livet i Tyskland.
Etter krigen vann han mange internasjonale turneringar; Berlin 1919, Stockholm 1919, Stockholm 1920, Kiel 1921, Peštany 1922. Han delte 1-3-plass i Karlsbad 1923.
I 1924 drog Bogoljubow tilbake til det som då hadde blitt Sovjetunionen og vann Sovjetmeisterskapen i sjakk to gongar, i 1924 og 1925.[2] Han vann også i Breslau 1925, og i storturneringa i Moskva 1925, framom verdsmeistrane i sjakk Emanuel Lasker og José Raúl Capablanca.
I 1926 drog han tilbake til Tyskland og vart verande der. Han vann, framom Akiba Rubinstein i Berlin 1926. Boboljubow vann to tvikampar mot Max Euwe, begge med 5,5-4,5 i 1928 og 1928/29 i Nederland.
Bogoljubow spelte tvikampar om Verdsmeisterskapen i sjakk to gongar mot Alexander Alekhine. Han tapte 15,5-9,5 i 1929, og 15,5-10,5 i 1934.
Bogoljubow spelte for Tyskland på første bord i den 4. sjakkolympiaden (lag-VM i sjakk) i Praha i 1931. Han vann individuell sølvmedalje der, med 9 sigrar, 1 tap og 7 remisar.[3]
På 1930-talet hadde Bolgoljubow mange gode turneringsresultat. Etter at den andre verdskrigen braut ut tapte han ein tvikamp mot Max Euwe i Krefeld i 1941, +2 -5 =3, og spelte uavgjort mot Alekhine i ein minitvikamp i Warszawa i 1943, +1 -1. Bogoljubow spelte også i løpet av krigen fleire turneringar i Tyskland og i dei tyskokkuperte delane av Polen.
Etter andre verdskrigen budde han i Vest-Tyskland, der han heldt fram med å spele sjakk, og vann fleire sterke turneringar.
Verdssjakkforbundet FIDE innføre offisielt tittelen Stormeister i sjakk i 1950, og 27 stormeistrar vart utnemnde. Bogoljubow skulle naturlegvis ha vore blant desse, på grunnlag av sine mange sterke resultat, men Sovjetunionen lét det gå politikk i dette, og klarte å hindre utnemninga i første omgang. I 1951 fekk Bogoljubow likevel tittelen, etter ei avstemming med 13 for og 8 mot, og med 5 som avstod. Jugoslavia støtta tildelinga, men resten av kommunistlanda i Aust-Europa stemte imot.
Sjakkopninga bogo-indisk forsvar, 1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sf3 Lb4+ er kalla opp etter Bogoljubow.
Sitat[endre | endre wikiteksten]
«Når eg har kvit, vinn eg fordi eg har kvit. Når eg har svart, vinn eg fordi eg er Bogoljubow.»
(«Bogoljubov» betyr «elska av Gud» på ukrainsk.)
Merknadar[endre | endre wikiteksten]
- ↑ Russisk skrift Ефи́м Дми́триевич Боголю́бов, Jefim Dmitrijevitsj Bogoljubov
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Denne artikkelen bygger på «Efim Bogoljubow» frå Wikipedia på engelsk, den 5. september 2009.
Fotnotar[endre | endre wikiteksten]
- ↑ Schach Nachrichten
- ↑ Russian Chess Base, arkivert frå originalen 9. august 2008, henta 9. august 2008
- ↑ OlimpBase :: the encyclopaedia of team chess
Bakgrunnsstoff[endre | endre wikiteksten]
- Kmoch, Hans (2004). Grandmasters I Have Known: Yefim Dimitrievich Bogolyubov Chesscafe.com.
- Efim Bogoljubov raconté par Emil Diemer by Dany Sénéchaud on Mieux jouer aux échecs