Magnificat av Bach

Magnificat i D-dur

BWV 243 Magnificat av Johann Sebastian Bach
Sjanger	Koral
Periode	Barokken
Komponert	1728-1731
Urframføring	2. juni 1733
Publiseringsdato	1828
Typisk lengd	27:52
Satsar/akter	12
Toneart	D-dur

Magnificat i D-dur, BWV 243, er ein magnificat komponert av Johann Sebastian Bach.

Han vart komponert i Leipzig i 1728-1731 for pinsen den 2. juni 1733. Bach vart utnemnd til musikkdirektør i Leipzig og kantor ved Tomaskyrkja i mai 1723. I desember hadde han alt komponert 30 kantatar og på juledag presenterte koret hans tre nyskrivne verk, Christen, ätzet diesen Tag BWV 63, Sanctus i C for morgontenesta og ein Magnificat i Ess-dur for aftansongen. Det siste av desse tre stykka danna grunnlaget for Magnificat i D-dur og har blitt eit av dei mest kjende korverka til Bach.

Teksten er henta frå Evangeliet etter Lukas 1: 46-55.

Temaet er basert på salmen «Meine Seele erhebet den Herren» (Tysk Magnificat). Den tidlegare kjende kjelda til denne melodien kjem frå regionen Soest i 1532.

Instrumentering og struktur

Stykket er instrumentert for tre trompetar, pauke, to tverrfløyter, to oboar, to oboar d'amore, to fiolinar, bratsj og basso continuo (+ fiolonsell, violone, fagott), samt fem songsolistar (sopran 1 og 2, alt, tenor, bass) og femdelt kor (SSATB).

Det består av tolv satsar:

1. Magnificat anima mea Dominus
2. Et exultavit spiritus meus
3. Quia respexit humilitatem
4. Omnes generationes
5. Quia fecit mihi magna
6. Et misericordia
7. Fecit potentiam
8. Deposuit potentes de sede
9. Esurientes implevit bonis
10. Suscepit Israel suum
11. Sicut locus est ad patres nostros
12. Gloria Patri
13. Sicut erat in principio

Kjelder

• «Magnificat in D major BWV 243». Bach-kantater. Henta 21. april 2010. 

Bakgrunnsstoff

• BWV 243 på bach-cantatas.com