Soay i Indre Hebridane

Koordinatar: 57°09′N 6°14′W / 57.15°N 6.23°W / 57.15; -6.23
Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Soay
Lokalt namn Sòdhaighⓘ
Geografi
Soay i Indre Hebridane is located in
Stad Atlanterhavet
Koordinatar 57°09′N 6°14′W / 57.15°N 6.23°W / 57.15; -6.23
Øygruppe Indre Hebridane

Areal 10,36 km²

Høgaste punkt Beinn Bhreac (141 moh.)

Administrasjon
Land Skottland
Region Argyll and Bute

Demografi
Folketal 7 (2001)
Folketettleik 0,7 /km²

Soay (skotsk-gælisk Sòdhaigh) er ei øy like utanfor Skye i Indre Hebridane i Skottland.

Soay ligg vest for Loch Scavaig ved sørvestkysten av Skye, og mellom desse ligg Soay Sound. I motsetnad til naboøyane Skye og Rùmer Soay lågtliggande og Beinn Bhreac er det høgaste punktet på 141 meter over havet. Øya er forma som ei handvekt og er nesten delt i to av dei to vikene Soay Harbour i nord go hovudvika Camas nan Gall i sør. Den største busetnaden er Mol-chlach ved Camas nan Gall.[1] Ein kan kome til øya med båt frå Elgol.

Historie[endre | endre wikiteksten]

Det tidlegare hovudkvarteret til The Island of Soay Shark Fisheries Ltd

Namnet kjem frå det norrøne so-øy som tyder «Saueøya». Camas nan Gall (gælisk for «Utlendingsbukta») er truleg kalla opp etter vikingane, som heile Hebridane òg er kalla opp etter på gælisk.

Folketalet var størt med 158 i 1851, og etter dette starta Highland clearances, då mange vart tvungne til å flytte.[2]

I 1946 kjøpte forfattaren Gavin Maxwell øya og oppretta ein fabrikk for å handsame kvalolje frå brugder. Føretaket gjekk ikkje bra og varte berre tre år.[3] Maxwell skreiv om dette i boka si Harpoon at a Venture.[4] I løpet av dei tre åra fall talet på brugdene i området kraftig, og har aldri kome seg att etter dette.[1]

Tidlegare var øya hovudsakleg eit skotsk-gælisk-talande område, men dei fleste innbyggjarane vart evakuerte til Mull den 20. juni 1953. Sidan den gong har øya vore tynt folkesett og under folketeljinga i 2001 var det berre sju innbyggjarar her.[1]

Øya har det første soldrivne telefonesambandet i verda.[1]

Det vart gjevne ut lokale frimerker for Soay mellom 1965 og 1967

Kjelder[endre | endre wikiteksten]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Haswell-Smith, Hamish (2004). The Scottish Islands. Edinburgh: Canongate. ISBN 1841954543.
  2. ↑ Perrott, David (1988). Guide to the Western Islands of Scotland. Edinburgh: Kittiwake. ISBN 0702808865. 
  3. ↑ «Soay Overview». Gazetteer for Scotland. Henta 21. februar 2010. 
  4. ↑ ISBN 1899863281
Henta frå «https://nn.wikipedia.org/w/index.php?title=Soay_i_Indre_Hebridane&oldid=2833301»