Tryggve Andersen
| Tryggve Andersen | |
 | |
| Nasjonalitet | Norsk |
| Statsborgarskap | Noreg |
| Fødd | 27. september 1866 |
| Død | |
| Yrke | Forfattar |
| Ektefelle | Margrethe Schønberg Regine Normann Margarethe Edith Tichauer |
| Debut | I cancelliraadens dage |
| Tryggve Andersen på Commons | |
Tryggve Andersen (27. september 1866–10. april 1920) var ein norsk forfattar.
Tryggve Andersen vart fødd på garden Velt-Kindli på Ringsaker som eitt av ti barn. Faren, Christen Andersen, var lensmann i Ringsaker. Mora var Antonette Andersdotter Krogvig. Faren var av handelsmannsslekt, mora av bondeslekt. Da Tryggve Andersen var ni år, fekk faren stilling som fut i Sunnhordland, og heile familien flytta dit. I 1878 byrja Tryggve på katedralskulen i Bergen, før familien i 1881 flytta attende til Hedmark, då faren fekk stilling som fut i Hamar.
Han vart student 1885, og ved sida av å studere filologi skreiv han lyrikk. Hans Digte, som først utkom 1898, skriv seg frå denne tida. I 1892 vart Tryggve Andersen bortvist frå universitetet for eitt år, og han vende aldri attende til universitetet. Tryggve Andersen vart skulda for å ha vore indirekte årsak til ein ung manns død ved å kritisere mannens romanprosjekt, for sidan å gå til sengs med venninna hans.
I 1895 publiserte han forteljinga Den døde mann. I 1896 hadde han manuskriptet til I Cancelliraadens Dage ferdig, og romanen kom ut året etter.
I 1898 gifta han seg med Margrethe Schønberg frå Kragerø. Dei fekk to søner, men Margrethe og den eldste sonen vart sjuke av tuberkulose. Sonen døydde først, og ho i 1901. I mars 1906 gifta han seg så med Regine Normann. Sommaren 1912 trefte Tryggve Andersen den 25 år yngre tyske forfattaren og Margarethe Edith Tichauer i Kristiania. I oktober 1913 vart Regine Normann og Tryggve Andersen skilde; då var Margrethe (Grete) Tichauer allereie gravid med hennar og Tryggve Andersens første barn.
Grete Tichauer og Tryggve Andersen budde eitt år i København før dei flytta til Kristiania i 1914. Frå 1914 til 1918 budde dei med to barn på Hvalstad i Asker, nære forfattarvenner som Arne Garborg, Johan Bojer og Ronald Fangen. I 1918 flytta familien til Hadeland. Han var tyngd av pengesorger og tuberkulose. Den 10. april 1920 døydde han på garden Sjo ved Systerkyrkjene i Gran.
Verk[endre | endre wikiteksten]
- I cancelliraadens dage, Norli 1897
- Digte, 1898
- Mot Kvæld, 1900
- Gamle folk, 1904
- Bispesønnen og andre fortællinger, Aschehoug 1907
- Hjemfærd, Aschehoug 1913
- Fabler og hendelser, 1915
- Samlede fortællinger, Aschehoug 1916
Litteratur[endre | endre wikiteksten]
- Christian Gierløff (1942). Tryggve Andersen. Oslo: Aschehoug.
- Frik Hougen (1953). Tryggve Andersens Opplandsfortellinger i historie og tradisjon fra kansellirådens dager. Oslo: Gyldendal.
- Knut Imerslund (red.): Sine særegne evners træl. Om Tryggve Andersens forfatterskap, Vallset 2001.
Bakgrunnsstoff[endre | endre wikiteksten]
- Digitaliserte bøker av Tryggve Andersen hjå Nasjonalbiblioteket
- Knut Imerslund: Tryggve Andersen - en introduksjon Arkivert 2005-09-27 ved Wayback Machine.