Allanitt

Allanite
Allanitt frå Mt. Isa – Cloncurry-området i Queensland i Australia (skalaen er ein tomme)
Generelt
Kategori	sorosilikat
Kjemisk formel	Ca(Ce,REE)Al2Fe2+(Si2O7)(SiO4)O(OH)
Strunz-klassifisering	09.BG.05b
Krystallsymmetri	Monoclinic 2/m
Einingscelle	a = 8,927 Å, b = 5,761 Å, c = 10,15 Å; β = 114,77°; Z = 2
Identifikasjon
Farge	Brun til svart
Krystallform	Krystallar er lagdelt, prismeforma til nålforma; granulær, massiv; ofte metamikt
Krystallsystem	Monoklin
Tvilling	Polysynetisk, vanleg på {100}
Kløyv	Ufullstendig til dårleg
Brot	Muslig til ujamn
Fastleik	Sprø
Mohs hardleiksskala	5½–6
Glans	Glasaktig, harpiksglans til submetallisk
Strekfarge	Grå
Transparens	Gjennomskineleg til ugjennomsiktig
Spesifikk vekt	3,5–4,2
Optiske eigenskapar
Optiske eigenskapar	Toaksa (-)
Brytingsindeks	nα = 1,715–1,791 nβ = 1,718–1,815 nγ = 1,733–1,822
Pleokroisme	X = bleik olivengrøn, raudaktig brun; Y = mørkebrun, brungul; Z = mørk raudbrun, grønbrun
2V-vinkel	Målt: 40° til 80°
Dispersjon (spreiing)	r > v; kraftig
Andre eigenskapar	Kan vere radioaktiv
Kjelder

Allanitt, tidlegare kalla orthitt er eit svart mineral i epidot-gruppa. Det er monoklint og har kjemisk samansetnad som epidot, men lantanoider erstattar delvis kalsium. Det er ofte i ein metamikt tilstand på grunn av eit lite innhald av thorium og uran. Mineralet er utbreidd som underordna (aksessorisk) bestanddel av granittar, syenittar og gneisar. Det finst i større mengder på granittpegmatittar, òg fleire stader i Noreg.

Mineralet er kalla opp etter mineralogen Thomas Allan (1777–1833).

Kjelder

• Allanitt. (19. mars 2012). I Store norske leksikon. Henta 13. februar 2014.