Andrej Andrejevitsj Gromyko
Andrei Andrejevitsj Gromyko | |||
Andrei Andrejewitsch Gromyko i 1972. | |||
Sovjetiske utanriksministrar | |||
Periode | 1957–1985 | ||
---|---|---|---|
Fødenamn | russisk Андре́й Андре́евич Громы́ко, kviterussisk Андрэй Андрэевіч Грамыка | ||
Parti | Sovjetunionens kommunistiske parti | ||
Fødd | 5. julijul./ 18. juli 1909greg. | ||
Fødestad | Staryja Hramykі | ||
Død | 1. april 1989 | ||
Dødsstad | Moskva | ||
Ektefelle | Lydia Gromyko | ||
Barn | Anatolij Gromyko, Emilia Andreevna Gromyko | ||
Medlem | Politbyrået i Sovjetunionen | ||
Føregangar | Vasilij Kuznetsov | ||
Etterfølgjar | Eduard Sjevardnadze |
Andrej Andrejevitsj Gromyko (18. juli 909–2. juli 1989) var ein sovjetisk politikar og diplomat. Han var utanriksminister i Sovjetunionen frå 1957 til 1985. Frå 1983 til 1985 var han medlem av det sovjetiske ministerrådet, frå 1985 til 1988 var han ordførar for Det øvste sovjets presidium. Gromyko var medlem av politbyrået i sentralkomiteen til kommunistpartiet frå 1973 til 1988.
Gromyko var sovjetisk ambassadør i Washington frå 1943 til 1946 og fast representant for Sovjetunionen i Tryggingsrådet 1946–48. Han var viseutanriksminister 1947, første viseutanriksminister 1949–52 og ambassadør i London 1952–53. Etter at Stalin døydde var han igjen første viseutanriksminister 1953–57, utanriksminister 1957–85, og visestatsminister 1983–85. Kort tid etter at Gorbatsjov kom til makta i 1985 blei Gromyko utnemnd til president, ein retrettpost utan reell makt. I 1988 trekte han seg tilbake frå politikken.[1]
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- ↑ «Andrej Andrejevitsj Gromyko», Store norske leksikon, 22. oktober 2015, henta 27. januar 2017