Apofyllitt
| Apofyllitt | |
| Fil:Apophyllite.jpg | |
| Generelt | |
|---|---|
| Kategori | Fyllosilikat |
| Kjemisk formel | (K,Na)Ca4Si8O20(F,OH)•8H2O |
| Identifikasjon | |
| Farge | Uvanleg kvit, fargelaus; òg blå, grøn, brun, gul, rosa, fiolett |
| Krystallform | prismatisk, søyleforma, massiv |
| Krystallsystem | Tetragonal; (Apofyllitt-(NaF) er ortorombisk) |
| Kløyv | perfekt på [001] |
| Brot | Ujamn |
| Mohs hardleiksskala | 4.5 - 5 |
| Glans | glasaktig; perleaktig |
| Strekfarge | Kvit |
| Transparens | Gjennomsiktig til gjennomskineleg |
| Spesifikk vekt | 2.3 – 2.4 |
| Optiske eigenskapar | |
| Brytingsindeks | 1.536 |
| Pleokroisme | Dikroisk (fargelaus) |
| Kjelder | [1] |
Apofyllitt er eit fellesnamn for minerala hydroksyapofyllitt og fluorapofyllitt. Dei er begge kvite eller svakt farga mineral med perlemorglans. Fluorapofyllitt er det vanlegaste av desse, og kan opptre i vene tetragonale krystall på sprekkar og holrom i lavaer og andre bergartar, ofte saman med zeolittar.
I Noreg er dei kjent frå kontaktsonene i Oslofeltet, Kongsberg, Arendal, Sulitjelma og andre stader. Den kjemiske samansetnaden er (K,Na)Ca4Si8O20(F,OH)•8H2O. Hydroksyapofyllitt er særs sjeldan, og i Noreg kjent frå gruvene i Mofjellet ved Mo i Rana.
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Apofyllitt. (14. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 13. februar 2014 frå http://snl.no/apofyllitt.
