Berboritt
| Berboritt | |
| Generelt | |
|---|---|
| Kategori | Boratmineral |
| Kjemisk formel | Be2(BO3)(OH,F)•H2O |
| Strunz-klassifisering | 06.AB.10 |
| Dana-klassifisering | 26.1.1.1 |
| Krystallsymmetri | Heksagonal punktgruppe: 3, 3m, eller 6 |
| Einingscelle | a = 4.43 Å, c = 5.34 Å; V 90.76 ų; Z = 2 |
| Identifikasjon | |
| Farge | fargelaus |
| Krystallsystem | Heksagonal |
| Tvilling | Kompleks |
| Kløyv | {0001} perfekt |
| Brot | Ujamn - flate flater (ikkje kløyv) brotne i ujamne mønster |
| Mohs hardleiksskala | 3 |
| Glans | glasaktig |
| Strekfarge | kvit |
| Transparens | Gjennomsiktig |
| Tettleik | 2.2 |
| Optiske eigenskapar | |
| Optiske eigenskapar | Einaksa (-) |
| Brytingsindeks | nω = 1.580 nε = 1.485 |
| Dobbeltbryting | δ = 0.095 |
| Ultrafiolett fluorescens | ingen |
| Kjelder | [1][2][3] |
Berboritt er eit berylliumborat-mineral, Be2(BO3)(OH,F)•H2O. Det er kjent i vene mikrokrystall frå ein nefelinsyenittpegmatitt ved Langesundsfjorden. Det finst tre polytype former av berboritt.
Han vart først skildra i 1967 etter det vart funnen i Lupikkogruva i Ladogaområdet i Karelen i Russland. Det er òg funne ved Tvedalen i Larvik i Vestfold og Siktesøya i Langesundsfjorden ved Porsgrunn i Telemark.[1][3]
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Berboritt. (14. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 13. februar 2014 frå http://snl.no/berboritt.
- ↑ 1,0 1,1 Mindat.org http://www.mindat.org/min-629.html
- ↑ Webmineral.com http://www.webmineral.com/data/Berborite.shtml
- ↑ 3,0 3,1 Handbook of Mineralogy