Bismuthinitt
Utsjånad
Bismuthinitt | |||
Bismuthinitt frå Llallagua i Bolivia | |||
Generelt | |||
---|---|---|---|
Kategori | Sulfidmineral | ||
Kjemisk formel | Bi2S3 | ||
Strunz-klassifisering | 02.DB.05a | ||
Identifikasjon | |||
Farge | Blygrå til tinnkvit, med ein gulaktig eller iriserande mattheit. | ||
Krystallform | Tynn prismatisk til nålforma, massive lamellar | ||
Krystallsystem | Ortorombisk - Dipyramidal 2/m 2/m 2/m | ||
Kløyv | [010] perfekt | ||
Brot | Sprø - kan skjerast | ||
Mohs hardleiksskala | 2 | ||
Glans | Metallisk | ||
Strekfarge | Blygrå | ||
Spesifikk vekt | 6.8 - 7.2 | ||
Optiske eigenskapar | |||
Optiske eigenskapar | Ugjennomsiktig | ||
Kjelder | [1][2][3] |
Bismuthinitt eller vismutglans er ein relativt sjeldan vismuterts, med blygrå til tinnkvit farge og metallisk glans. Mineralet består av vismut og svovel Bi2S3 og krystalliserer rombisk, isomorf med stibnitt (antimonglans). Det er den viktigaste vismutmalmen med førekomstar i Bolivia.
Det finst fleire stader i Noreg, mellom anna i kontaktsonene til Oslofeltet (Kjenner i Lier i Buskerud, no nedlagd gruvedrift), i ertsførekomstar i Telemark (Gjuv i Hjartdal, Bleka gullgruve i Svartdal), i granittpegmatittar (Evje og Iveland i Aust-Agder), i greisen (Thoreby i Varteig i Østfold) og på kvartsgangar (Sandøya i Hvaler i Østfold).
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Bismuthinitt. (14. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 13. februar 2014.
- ↑ http://rruff.geo.arizona.edu/doclib/hom/bismuthinite.pdf Mineral Handbook
- ↑ http://webmineral.com/data/Vismutinite.shtml Webmineral Site
- ↑ http://www.mindat.org/min-686.html Mindat mineral data