Blondie Chaplin
| Blondie Chaplin | |||
 Blondie Chaplin i Los Angeles 3. juli 2019 | |||
| Fødd | 7. juli 1951 (72 år) | ||
|---|---|---|---|
| Fødestad | Durban | ||
| Fødenamn | Terrence William Chaplin | ||
| Opphav | Sør-Afrika | ||
| Aktiv | Sidan 1968 | ||
| Sjanger | |||
| Instrument | vokal, gitar | ||
| Tilknytte artistar |
| ||
| Plateselskap | |||
| Verka som |
| ||
Terence William «Blondie» Chaplin (fødd 7. juli 1951) er ein sørafrikansk songar og gitarist frå Durban, der han spelte i bandet The Flames i midten og slutten av 1960-åra. Han vart internasjonal kjend tidleg i 1970-åra som songar og gitarist for The Beach Boys.[1] Han har i mange år vore korvokalist, perkusjonist og akustisk rytmegitarist for The Rolling Stones på innspelingane og turneane deira over ein 15-årsperiode frå og med 1997. Han har gjeve ut to soloalbum.
Diskografi[endre | endre wikiteksten]
| År | Detaljar |
|---|---|
| 1977 | Blondie Chaplin
|
| 2006 | Between Us
|
Andre album:
- The Flames – That's Enough, 1967
- The Flames – Burning Soul!, 1967
- The Flames – Soulfire!!, 1968
- The Flames – The Flame, Brother Records, 1970
- The Beach Boys – Carl and the Passions – «So Tough», 1972
- The Beach Boys – Holland, 1973
- The Beach Boys – The Beach Boys in Concert, 1973
- David Johansen – Here Comes The Night, Blue Sky Records, 1981
- Paul Butterfield – The Legendary Paul Butterfield Rides Again, Amherst Records, 1986
- Bonnie Raitt – Nine Lives, 1986
- Anton Fig – «In The Groove», DVD, 1994
- Blondie Chaplin – Fragile Thread, ikkje gjeve ut offisielt, 2001
- Rick Danko – Cryin' Heart Blues, 2005
- Anton Fig – Figments, 2002 (med Brian Wilson på korvokal på «Hand on My Shoulder»)
- Lou Pallo of Les Paul's Trio – Thank You Les / Tribute to Les Paul, CD & DVD 2012
- Beth Hart og Joe Bonamassa – Seesaw, 2013
- Beth Hart og Joe Bonamassa – Live in Amsterdam, CD & DVD, 2014
- Brian Wilson – No Pier Pressure, 2015
- Ray Ohara – Picaresque, 1988
- Two Faced - Freida Parton
- Renée Geyer – So Lucky og hennar sjølvoppkalla album
- Elliott Murphy – Change Will Come og Paris/New York
- Paul Shaffer – The World’s Most Dangerous Party
- The Parlor Dogs – Social Harem
- Sir Mack Rice – This What I Do
- Chris Whitley – Rocket House
- Marsha Hansen - My Soul Is a Witness
- Timeless: Hank Williams Tribute
- Hubert Sumlin – About Them Shoes
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Denne artikkelen bygger på «Blondie Chaplin» frå Wikipedia på engelsk, den 2. oktober 2020.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Harris, Craig. «Biography: Blondie Chaplin». Allmusic. Henta 26. april 2010.
