Cupritt
| Cupritt | |
 Cupritt frå Morenci i Arizona | |
| Generelt | |
|---|---|
| Kategori | Oksydmineral |
| Kjemisk formel | Cu2O |
| Strunz-klassifisering | 04.AA.10 |
| Dana-klassifisering | 4.1.1.1 |
| Krystallsymmetri | Kubisk (4/m 3 2/m) |
| Einingscelle | a = 4.2685 Å; V 77.77 ų; Z = 2 |
| Identifikasjon | |
| Krystallform | Kubisk, åttesidig, og dodekaediske krystallar; som hårliknande kapillære former, jordaktig, kompakt korna og massiv |
| Krystallsystem | Kubisk heksoktahedral |
| Tvilling | Penetrerande tvillingar |
| Kløyv | Grei i fire retningar som dannar oktaeder |
| Brot | Muslig til ujamn |
| Fastleik | Sprø |
| Mohs hardleiksskala | 3.5 til 4 |
| Glans | Diamantaktig, undermetallisk, jordaktig |
| Strekfarge | Skinande metallisk brunraud |
| Transparens | Gjennomsiktig, gjennomskineleg |
| Spesifikk vekt | 6.14 |
| Optiske eigenskapar | |
| Optiske eigenskapar | Isotrop |
| Brytingsindeks | n = 2.849 |
| Pleokroisme | Synleg |
| Kjelder | [1][2][3] |
Cupritt eller raudkoparerts er eit mineral som kjemisk er eit koparoksid, Cu2O, og som krystalliserer kubisk. Det finst som overtrekk på gedigent kopar i Dalane i Kviteseid og Årdal i Sogn og elles i små mengder fleire andre stader.
Cupritt er typisk knytt til oksidasjonssonen i koparførekomstar og har atskillig tyding som koparmalm, til dømes i USA og Chile. Vene krystall er særleg kjent frå Tsumeb i Namibia. Ein varietet av cupritt er chalcotrichitt som dannar hårforma krystall. Ein annan varietet er jordaktig, såkalla teglmalm, som er blanda med jernoksid og anna.
Cupritt vart først skildra i 1845 og namnet kjem frå latinsk cuprum etter koparinnhaldet.[2]
Cupritt er funnen i Uralfjella, Altaifjella og Sardinia, og i meir isolerte stader i Cornwall, Frankrike, Arizona, Chile, Bolivia og Namibia.
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Cupritt. (14. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/cupritt.