Dumortieritt

Dumortieritt
Dumortieritt frå Alpine County i California i USA, mogelegeins pseudomorfisk etter turmalin (storleik: 5.7 x 2.7 x 1.1 cm)
Generelt
Kategori	Nesosilikat
Kjemisk formel	Al7BO3(SiO4)3O3 eller Al6.5-7BO3(SiO4)3(O,OH)3
Strunz-klassifisering	09.AJ.10
Krystallsymmetri	Ortorombisk 2/m 2/m 2/m
Einingscelle	a = 11.77 Å, b = 20.21 Å, c = 4.71 Å; Z=4
Identifikasjon
Farge	blå, grønaktig-blå, fiolett-blå, lyseblå, raud
Krystallform	As trådaktig eller skiveforma krystallar; grovt krystallline til intimate parallel samlingar of needles; massive
Krystallsystem	Ortorombisk - Dipyramidal
Tvilling	Vanleg på {110}, kan produsere trillingar
Kløyv	tydeleg på {100}, dårleg på {110}; deling på {001}
Brot	trådaktig
Mohs hardleiksskala	7 - 8.5
Glans	glasaktig til matt
Strekfarge	Kvit
Transparens	Gjennomsiktig til gjennomskineleg
Spesifikk vekt	3.3 - 3.4
Optiske eigenskapar
Optiske eigenskapar	Toaksa (-)
Brytingsindeks	nα = 1.659 - 1.678 nβ = 1.684 - 1.691 nγ = 1.686 - 1.692
Dobbeltbryting	δ = 0.027
Pleokroisme	Kraftig; X = mørkeblå eller fiolett; Y = gul til raud-fiolett eller nesten fargelaus; Z = fargelaus eller særs lyseblå
2V-vinkel	Målt: 20° til 52°, Utrekna: 30°
Dispersjon (spreiing)	r > v; sterk
Kjelder

Dumortieritt er eit blått til fiolett mineral, eit aluminium-bor-silikat med formel Al₇(BU₃)(SiO₄)₃O₃ og rombisk symmetri. Det har vore nytta som keramisk råstoff, men er elles relativt sjeldan.

Det er særleg kjent frå aluminiumrike metamorfe bergartar (i Noreg frå Arendal–Risør-traktene).

Dumortieritt vart først skildra i 1881 etter ein førekomst i Chaponost i Rhône-Alps i Frankrike og kalla opp etter den franske paleontologen Eugène Dumortier (1803–1873).

Kjelder

• Raade, Gunnar. (14. februar 2009). Dumortieritt. I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/dumortieritt.