Eigil Nansen
| Eigil Nansen | |
 | |
| Statsborgarskap | Noreg |
| Fødd | 18. juni 1931 |
| Død |
28. februar 2017 (85 år) |
| Yrke | menneskerettsaktivist, arkitekt, politikar |
| Far | Odd Nansen |
| Ektefelle | Lone Bastholm |
Eigil Nansen (18. juni 1931–28. februar 2017)[1] var ein norsk arkitekt og menneskerettsforkjempar.
Familie[endre | endre wikiteksten]
Nansen var soneson av polfareren og humanisten Fridtjof Nansen. Foreldra var Odd Nansen og Kari Hirch,[2] og han vart fødd året etter at farfaren døydde.
Han var gift med Lone Bastholm (f. 1934) frå 1965 til 1969.
Aktivisme[endre | endre wikiteksten]
Nansen arbeidde særleg for flyktningar og menneskerettar. I 1979 danna han saman med Anette Thommessen aksjonskomiteen«En båt for Vietnam», som engasjerte seg for vietnamesiske båtflyktningar. Det kjende biletet av Erling Borgen som held ein baby vart årets bilete og aksjonen fekk stort merksemd. Nansen medverka òg til etableringa av Norsk Organisasjon for Asylsøkere, NOAS.[3] I 1991 vart han tildelt Leo Eitinger-prisen for innsatsen sin for flyktningar.
Eigil Nansen var formann i Nansenkomiteen. Han tende den olympiske elden på Bislett stadion under Vinter-OL 1952 i Oslo, dette var første gongen den olympiske elden vart tent i eit vinter-OL. Fakkelen fekk han overrekt frå Lauritz Bergendahl, som tok han inn på stadion.
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Denne artikkelen bygger på «Eigil Nansen» frå Wikipedia på bokmål, den 27. september 2018.
Referansar[endre | endre wikiteksten]
- ↑ Han tente OL-ilden i 1952 - og feires som en konge i Sibir, Dagbladet, 1. mars 2017. Lest 1. mars 2017.
- ↑ Lone Bastholm (1934 -), Dansk Kvindebiografisk Leksikon.
- ↑ Ingrid A. Thommessen mfl: Eigil Nansen (nekrolog). Aftenposten, 15. mars 2017, s. 32.