Else Michelet
| Else Michelet | |
| Statsborgarskap | Noreg |
| Fødd | 26. februar 1942 Trondheim |
| Død |
3. mai 2021 (79 år) |
| Yrke | journalist, radioprogramleiar, komikar, programskaper, forfattar |
| Medlem av | Norsk Kvinnesaksforening |
| Ektefelle | Ingjald Ørbeck Sørheim |
Else Michelet (16. februar 1942–3. mai 2021) var ein norsk programleiar, forfattar, satirikar og kvinnesaksforkjempar.[1]
Liv og virke
[endre | endre wikiteksten]Else Michelet studerte litteraturvitskap, fransk og engelsk ved Universitetet i Oslo. I 1967 byrja ho i NRK radio, fyrst med eigne viser og anna, frå 1973 som fast programsekretær i underhaldingsavdelinga. Med sitt satiriske radioprogram Hallo i uken sette Else Michelet sitt preg på fleire generasjonars radiolyttarar.[2] I 1970- og 1980-åra var ho sentral i Norsk Kvinnesaksforening, der ho var landsstyremedlem 1974–1988.[3][4] Ho var redaktør for tidsskriftet Kvinnesaksnytt frå 1980 og i minst ti år framover.
Michelet blei blant anna kjend for dei feministiske bøkene Sin egen herre: eventyr og annet ugress fra 1979, bestseljaren En annen historie frå 1981 som også blei dramatisert for TV i 1983, romanen Ariadnes tråd: et reiseliv frå 1988 og Og det som verre var : eventyr på avveie frå 2000. Ho blei også ein kjend radiostemme i underhaldningsprogram som Nitimen, Reiseradioen, Nat-ta-ta, Nattergal, Med rot i virkeligheten, Bare barnemat og satiremagasinet Hallo i uken.
På 1970-talet sette Michelet opp sin eigen cabaret med tittelen Skapningens herre. Det var ei musikalsk og humoristisk framsyning der ho stod åleine på scena. Temaet for framsyninga var kjønnsroller. I 1978 spelte ho denne framsyninga på Oslo Nye.[5] Seinare framførte ho leilegheitsvis showet rundt i Noreg, frå 1970-talet, opp gjennom 1980-talet og eit stykke ut på 1990-talet.[6][7][8]
Else Michelet arbeidde også som oversetjar, blant anna av teikneserien Asterix[7] og av fleire skodespel.
Utmerkingar
[endre | endre wikiteksten]Michelet fekk årets fagpris under Komiprisen 2007. I 2009 blei ho tildelt Fritt Ords honnør.[9]
Bibliografi
[endre | endre wikiteksten]- 1979: Michelet, Else. Sin egen herre : Eventyr og annet ugress. Cappelen. ISBN 8202044413.
- 1981: Michelet, Else. En annen historie. Cappelen. ISBN 8202094836.
- 1988: Michelet, Else. Ariadnes tråd. Cappelen. ISBN 8202118778.
- 2000: Michelet, Else. - og det som verre var. Frifant forlag. ISBN 8278890358.
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- ↑ Mona Levin: Uskikkelighetens omsorgsfulle mor - Minneord i Aftenposten 6. mai 2021
- ↑ Cathinka Ronden og Thor Gjermund Eriksen: Else Michelet (1942-2021) - Minneord i Aftenposten 15. mai 2021
- ↑ Hvem er hun?. Cappelen. 1989. ISBN 8202116759.
- ↑ Asker og Bærums budstikke. 17. august 1984. s. 15.
- ↑ «Skapningens herre og andre eventyr : en èn-kvinns-cabaret tilberedt og servert av Else Michelet». www.nb.no. Oslo Nye Teater. 1978. Henta 5. mai 2021.
- ↑ «Nattradioens Else Michelet til Levanger». Levanger-Avisa. 5. mars 1977.
- ↑ 7,0 7,1 «Show Michelet». Tidens Krav. 7. mars 1992.
- ↑ «Else tier ikke i forsamlingen!». Aura Avis. 10. mars 1994.
- ↑ «Fritt Ords Honnør til Else Michelet» Arkivert 7. november 2011 på Wayback Machine.; pressemelding fra Fritt Ord 18. juni 2009; besøkt 4. august 2010.
- Denne artikkelen bygger på «Else Michelet» frå Wikipedia på bokmål, den 6. mars 2025.
Bakgrunnsstoff
[endre | endre wikiteksten]- Einskildkvinner
- Fødde i 1942
- Døde i 2021
- Norske radioprogramleiarar
- Norske journalistar
- Norske komikarar
- Norske romanforfattarar
- Norske tekstforfattarar
- Norske humoristar
- Norske kvinnesaksfolk
- Programledere for NRK Radio
- NRK-journalistar
- Medlemmar av Norsk Kvinnesaksforening
- Mottakarar av Fritt Ords honnør
- Folk frå Oslo
- Folk frå Trondheim