Halsbandugle

Halsbandugle
Halsbandugle i Hong Kong Foto: Charles Lam
Status
Status i verda: Livskraftig
Systematikk
Underrekkje:	Virveldyr Vertebrata
Klasse:	Fuglar Aves
Underklasse:	Neognathae
Overorden:	Neoaves
Orden:	Ugler Strigiformes
Familie:	Uglefamilien Strigidae
Slekt:	Otus
Art:	Halsbandugle O. lettia
Vitskapleg namn
Otus lettia Hodgson, 1836

Halsbandugle (Otus lettia) er ei mellomstor Otus-ugle og medlem av uglefamilien. Arten har vid utbreiing i Søraust-Asia og sørlege Kina, på øya Taiwan og vestover langs sørsida av Himalaya omtrent til Islamabad i Pakistan.

Skildring[endre | endre wikiteksten]

Halsbandugle er ei 23-25 cm lang ugle som finst i ei gråbrun og ei rustfarga form, men òg mellomformer finst. Karakteristisk er kombinasjonen av tett streka og marmorert fjørdrakt, tydeleg kvite eller beigefarga på augebryn og i nakken, tydelege øyretufsar og mørke auge. Nebbet er sotgult til hornfarga. Ho deler elles særdraga frå dei andre artane i komplekset: kamiugle (Otus semitorques), landsbyugle (Otus bakkamoena) og krageugle, (Otus lempiji). Jamført med landsbyugle i India, er ho kraftigare teikna både på under og oversida, med korte og brei strek i staden for tynne og lengre. Ho manglar òg landsbyugla sin mørke nebbspiss.^[1]

Revirlætet er ein rett mjukt, klårt og fallande «bouu», gjentatt cirka kvart tolvte sekund,^[1] jamført med landsbyugla sitt meir stakkato og stigande læte «whuk». Av og til kan ein høyre eit bestemt «kuuk-kuuk-kuuk» og eit tystlæta, klagande «weyoo».

Halsbandugler lever i skog av ulike slag, gjerne med innslag av Shorea robusta, men òg i hagar, lundar i dyrka område og plantasjar opptil 2200 moh. Ho lever hovudsakleg av insekt slik som biller og grashopper og små virveldyr inkludert småfuglar, flaggermus, gnagarar og froskar.^[1]

Fuglen hekkar mellom februar og april til mai, i Thailand moglesvis frå januar. Ho legg to til fem glansa egg i eit hòl i eit tre, to til fem meter over bakken, ofte i eit gammalt bo gjort av spettar eller skjeggfuglar.

Storleiken på populasjonen er rekna å vere stabil, men er ikkje estimert. Arten er rangert som livskraftig, LC, av IUCN.^[2]

Kjelder[endre | endre wikiteksten]

Denne artikkelen bygger på «Kinesisk dvärguv» frå Wikipedia på svensk, den 16. november 2021.

Referansar

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Holt, D. W., R. Berkley, C. Deppe, P. L. Enríquez, J. L. Petersen, J. L. Rangel Salazar, K. P. Segars, K. L. Wood, og J. S. Marks (2020). Collared Scops-Owl (Otus lettia), version 1.0. I Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie, og E. de Juana, red.) Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA. https://doi.org/10.2173/bow.cosowl1.01 Henta 16. november 2021
↑ BirdLife International (2021) Species factsheet: Otus lettia. Henta 16. november 2021

Bakgrunnsstoff[endre | endre wikiteksten]

Wikispecies

Wikispecies har taksonomisk informasjon om Otus lettia

Commons har multimedium som gjeld: Halsbandugle

[holt-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Holt, D. W., R. Berkley, C. Deppe, P. L. Enríquez, J. L. Petersen, J. L. Rangel Salazar, K. P. Segars, K. L. Wood, og J. S. Marks (2020). Collared Scops-Owl (Otus lettia), version 1.0. I Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie, og E. de Juana, red.) Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA. https://doi.org/10.2173/bow.cosowl1.01 Henta 16. november 2021

[BLI-2] BirdLife International (2021) Species factsheet: Otus lettia. Henta 16. november 2021

[1]

[2]