Hedenbergitt
| Hedenbergitt | |
 Hedenbergitt | |
| Generelt | |
|---|---|
| Kategori | Pyroksen |
| Kjemisk formel | CaFeSi2O6 |
| Strunz-klassifisering | 09.DA.15 |
| Identifikasjon | |
| Molekylvekt | 248.09 gm |
| Farge | brungrøn, svart |
| Krystallsystem | Monoklin - prismatisk |
| Kløyv | god på {110} |
| Brot | Ujamn |
| Fastleik | Sprø |
| Mohs hardleiksskala | 5½ - 6½ |
| Glans | glasaktig, matt |
| Strekfarge | kvit, grå |
| Transparens | Gjennomsiktig, ugjennomsiktig [1][2] |
| Tettleik | 3.56 g/cm3 |
| Optiske eigenskapar | |
| Optiske eigenskapar | Toaksa (+) |
| Brytingsindeks | nα = 1.699 - 1.739 nβ = 1.705 - 1.745 nγ = 1.728 - 1.757 |
| Dobbeltbryting | δ = 0.029 |
| Pleokroisme | Svak |
| Dispersjon (spreiing) | r > v kraftig |
Hedenbergitt er eit grønleg, jernrikt mineral av pyroksengruppa med kjemisk formel CaFeSi2O6. Det dannar blandkrystall med diopsid, CaMgSi2O6 (salitt og ferrosalitt). Mineralet finst i metamorfe bergartar og skarn.
Det vart namngjeve i 1819 etter M.A. Ludwig Hedenberg, som først definerte hedenbergitt som eit mineral.
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Hedenbergitt. (2012, 11. mars). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/hedenbergitt.