Henrik Anker Bjerregaard
| Henrik Anker Bjerregaard | |
 Henrik Anker Bjerregaard på eit måleri av Jacob Munch. Tilhøyrer Oslo Museum | |
| Statsborgarskap | Noreg |
| Fødd | 1. januar 1792 Ringsaker kommune |
| Død |
7. april 1842 (50 år) |
| Yrke | lyrikar, dommar, diktarjurist, skribent |
| Ektefelle | Henriette Hansen |
| Henrik Anker Bjerregaard på Commons | |
Henrik Anker Bjerregaard (1. januar 1792–7. april 1842), fødd på Ringsaker, var ein norsk forfattar og journalist, og ein sentral person innan norsk litteratur i generasjonen før Welhaven og Wergeland. Dei mest kjende verka hans er «Sønner av Norge», som til ein melodi av Christian Blom i ein periode vart nytta som Noreg sin nasjonalsong, og syngjespelet Fjeldeventyret med musikk av Waldemar Thrane.
Bjerregaard var påverka av romantikken, og norsk bygdeliv var eit viktig emne for litteraturen hans. Han freista grunnlegga ein norsk dramatisk litteratur, og la med det grunnen for forfattarar som kom etter.
I 1830 blei han høgsterettsdommar, og forfattarskapen hans tok slutt. Han har fått ei gate i Oslo oppkalla etter seg, Bjerregaards gate, og ei gate i Bergen, Bjerregårds gate.
Verk[endre | endre wikiteksten]
- Fjeldeventyret (1820) - syngjespel
- Clara, eller Uskyldighedens Magt (1827) - skodespel
- Blandede Digtninger, 2 bd. (1829-1830)
- Magnus Barfods Sönner (1830) - skodespel
- Krydsbetjenten (1848) - vaudeville
Bakgrunnsstoff[endre | endre wikiteksten]
- Bøker av Henrik Anker Bjerregaard digitaliserte hjå Nasjonalbiblioteket
- Om «Et Fjeldeventyr» Arkivert 2007-07-04 ved Wayback Machine.