Jupitermånen Ganymedes
Bilete teke av Galileo-sonden i ekte fargar | |||||||||
Oppdaging | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Oppdaga av | Simon Marius Galileo Galilei | ||||||||
Oppdagingsdato | 1610 | ||||||||
Baneskildring | |||||||||
Eksentrisitet | 0,0015 | ||||||||
7 dagar 3 timar 42,6 minutt | |||||||||
Banehelling | 0,195° | ||||||||
Satellitt av | Jupiter | ||||||||
Fysiske eigenskapar | |||||||||
Snittdiameter | 5262,4 km | ||||||||
87 millionar km² | |||||||||
Masse | 1,482·1023 kg | ||||||||
1,42 m/s² (0,1449 g) | |||||||||
synkron | |||||||||
0–0.33° | |||||||||
Albedo | 0,43 | ||||||||
| |||||||||
Atmosfære | |||||||||
spor | |||||||||
Samansetjing etter volum | Oksygen (100%) | ||||||||
Ganymedes er den største månen til Jupiter, og den største månen i heile solsystemet. Han vart oppdaga av Galileo Galilei 7. januar 1610, truleg nesten samstundes med Simon Marius, som namnsette månen.
Han har ei omlaupstid på 7,155 døgn og ein middelavstand til planeten på 1 071 millionar km. Diameteren til månen er 5262 km.
På fotografi frå Voyager-- og Galileo-romsondane viser overflata område med høg kratertettleik. Nokre av kratera er gamle og nesten heilt utviska, medan andre er unge og skarpe med strålesystem. Det finst òg område med 5-10 km breie, ofte parallelle furer som skuldast foldingar i ei tidlegare tynn skorpe. Ganymedes er utanom jorda den einaste kloten der det er påvist foldingar.[1] Observasjonar gjorde av både Hubble-teleskopet og romsonden Galileo tyder på at det finst eit saltvasshav under yta på Ganymedes.[2]
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- ↑ «Ganymedes: Jupitermåne», Store norske leksikon, 2009, 13. mai, henta 13. august 2014
- ↑ NASA's Hubble Observations Suggest Underground Ocean on Jupiter's Largest Moon - HubbleSite