Biskopen Nils Astrup
| Biskopen Nils Astrup | |
 | |
| Statsborgarskap | Noreg |
| Fødd | 30. august 1843 Grue kommune |
| Død |
18. mars 1919 (75 år) |
| Yrke | misjonær |
| Religion | Den evangelisk-lutherske kyrkja |
- For stortingsmannen, sjå Nils Astrup.
Nils Astrup (fødd 30. august 1843 i Grue i Hedmark, død 18. mars 1919 i Sør-Afrika) var biskop for den norske lutherske misjon i Zululand. Han var gift med Anna Catherina Ursula Thurman (8. april 1843-1931).[1]
Far til Astrup, Nicolai Astrup, var dommar på Sunnmøre, og sjølv fungerte han som assisterande dommar frå 1866 til 1869 til han byrja studere teologi 1870-78. Deretter var han sokneprest i Norddal på Sunnmøre frå 1879 til 1883.[2][3] Han hadde også filosofisk eksamen frå 1861 og juridisk frå 1866. Astrup skipa og dreiv «Luthersk-christeligt Skolehjem» på Valle i Gamle Aker. I følgje Bygdebok for Norddal var han konservativ, luthersk i kyrkjespørsmål.[4]
Astrup vart så misjonær og kom til Natal i Sør-Afrika i 1883. Der overtok han leiinga for den norske misjonen etter Hans Paludan Smith Schreuder, som døydde i 1882. Han gjekk til fots til Gazaland og tilbake dei tre vintermånadane i 1889. Frå Afrika skreiv han mellom anna En misjonsreise til Limpopo.
Astrup vart ordinert til biskop i Nidarosdomen i Trondheim i 1902, dette var einaste gongen han var tilbake i Noreg,[5] og han fortsette arbeidet sitt i Zululand fram til han døydde i «Elseterli» i Untumjambili i Krantzkop District i Natal.
Nils Astrup var onkel til kunstmålaren Nikolai Astrup og soneson av stortingsmannen Nils Astrup.
Referansar[endre | endre wikiteksten]
- ↑ Thurmann, Jørgen B. (1866): Familien Thurmann: samlet efter vedkommendes egne opgaver og authentiske dokumenter. Drammen: Wulfsberg.
- ↑ Nils Astrup i Norsk Biografisk Leksikon
- ↑ Grunn og gror. Kultursoge, band IV (redigert av Ivar Kleiva). Norddal bygdebøker, 1976.
- ↑ Grunn og gror. Kultursoge, band IV (redigert av Ivar Kleiva). Norddal bygdebøker, 1976, s. 61.
- ↑ Grunn og gror. Kultursoge, band IV (redigert av Ivar Kleiva). Norddal bygdebøker, 1976, s.61.