Nina Statkevitsj
| Nina Statkevitsj | |
 | |
| Statsborgarskap | Sovjetunionen, Russland |
| Fødd | 16. februar 1944 (80 år) St. Petersburg |
| Yrke | skøyteløpar |
| Språk | russisk |
| Nina Statkevitsj på Commons | |
Nina Andrejevna Statkevitsj (fødd 16. februar 1944) er ein russisk tidlegare skeiseløpar, fødd i Leningrad, som representerte Sovjetunionen og vart europameister 1970 og 1971, samt verdsmeister i 1971.
Statkevitsj fekk sitt internasjonale gjennombrot i 1970-sesongen. Ho gjekk då heilt til topps i den aller fyrste europameisterskapen for kvinner, avvikla i Heerenveen, og ho vart nummer to i den aller fyrste verdsmeisterskapen i sprint, ein meisterskap som fann stad i West Allis i USA, der landskvinna Ljudmila J. Titova vart historisk som den fyrste sprintverdsmeisteren på skeiser. I 1971 forsvarte ho på heimebane i Leningrad EM-tittelen og ho vann også laurbærkransen under Skeise-VM 1971 i Helsinki. Statkevitsj tok andreplassen i Skeise-EM 1972 i vesttyske Inzell, slått einast av Atje Keulen-Deelstra frå Nederland. Seinare deltok ho i Vinter-OL 1972 i Sapporo, med femteplassar på 1000 m og 3000 m som fremste prestasjonane. Vinteren 1973 vart Statkevitsj nummer tre i EM på Brandbu og nummer fire i Skeise-VM. Året etter tok ho stega opp til andreplass i europameisterskapen og tredjeplass i verdsmeisterskapen i firkamp, medan ho kom på femteplass i sprint-VM. I si siste internasjonale deltaking, Vinter-OL 1976 i Innsbruck, hamna ho langt nede på resultatlistene.
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Denne artikkelen bygger på «Nina Statkevitsj» frå Wikipedia på nederlandsk, den 31. januar 2018.