Al-Qurayya
- Denne artikkelen handlar om byen sør i Syria. For byen i Dei sameinte arabiske emirata, sjå Al Qurayyah.
| al-Qurayya | |||
| القريا, al-Qrayya | |||
| by | |||
| Land |  Syria
| ||
|---|---|---|---|
| Guvernement | Al-Suwayda guvernement | ||
| Distrikt | Salkhad-distriktet | ||
| Nahiyah | Al-Qurayya | ||
| Koordinatar | 32°32′33″N 36°35′49″E / 32.54250°N 36.59694°E | ||
| Folketal | 6 789 (2004)[1] | ||
| Tidssone | EET (UTC+2) | ||
 Al-Qurayya 32°32′33″N 36°35′49″E / 32.5425°N 36.59694444°E | |||
  | |||
Al-Qurayya (arabisk القريا; òg skrive al-Qrayya eller Kureiyeh) er ein by sør i Syria i al-Suwayda guvernement, sør for al-Suwayda. Av stader i nærleiken finn ein Bosra i sørvest, Nimrah og Hout i sør, Salkhad i søraust, al-Kafr, Hibran og Sahwat al-Khudr i nordaust, Sahwat Bilata og Rasas i nord og 'Ara og al-Mujaymer i nordvest. I følgje Syrisk statistisk sentralbyrå (CBS), hadde al-Qurayya eit folketal på 6 789 i 2004.[1] Byen er òg det administrative senteret i al-Qurayya nahiyah som består av fire byar med eit samla folketal på 9 892.[1]
Historie[endre | endre wikiteksten]
Den vestlege forskaren Josias Leslie Porter identifiserte al-Qurayya som den bibelske «Kerioth» nemnt av profeten Eremias som ein av byane på sletta Moab. Profeten Amos skreiv at han skulle «sluke palassa i Kerioth.» Byen er seinare nemnt på 300-talet fvt. som «Koreath,» ein landsby under Bosra i den romerske provinsen Arabia Petraea. Men denne «Koreath» er òg identifisert som det nærliggande palasset Ein Qarata sør på Lejatsletta.[2] I gater og allear i landsbyen finst restar av fleire søyler.[3] Ein gresk inskripsjon vart funnen på ein av steinane og datert attende til 296 fvt.[2]
Den osmanske tida[endre | endre wikiteksten]
I 1596 stod al-Qurayya oppført i osmanske skattelister som ein del av Badi Nasiyya nahiya i Hauran qada. Han hadde ein heilt muslimsk folkesetnad som bestod av 65 hushaldningar og 36 ungkarar. Skattane vart betalte for kveite, bygg, sommaravlingar, frukt- eller andre tre.[4]
I 1810 hadde al-Qurayya nokre få drusar-familiar og var den leiande landsbyen i områda sør og sørvest for 'Ara i Jabal al-Arab. I 1830- og 1840-åra, valde den markante al-Atrash-familien landsbyen som busetnaden sin.[5] Han vart gjeven til dei av dei første drusar-leiarane i landsbyen, al-Hamdan-familien.[6] På denne tida vart han framleis angripen av beduinar. I april 1838, medan unge drusarar frå al-Qurayya kjempa mot den egyptiske armeen til Ibrahim Pasha, vart landsbyen plyndra og fleire av innbyggjarar drepne i eit raid av sjeik Ibn Sumayr og Anza-beduinane hans. Fleire store raid mot al-Qurayya skjedde i 1842 og 1846.[5]
Først i 1850-åra vart det relativt stabilt.[5] I 1852 vart al-Qurayya, då sete for Ismail Pasha al-Atrash, hovudkvarteret for drusarane i opprøret mot det osmanske kravet om verneplikt.[7] I følgje Porter, som vitja al-Qurayya i 1853, hadde landsbyen krympa frå ein av dei store byane på Hauransletta til ein liten landsby. Mange av husa var bygde av antikke material. Leiaren i 1850-åra var Sami Faruq Pasha al-Atrash, den mektigaste drusar-sjeiken på Hauran.[2] I 1856-57 var al-Qurayya base for drusarane i offensiven deira mot dei muslimske landsbyane på Hauran.[7]
Moderne tid[endre | endre wikiteksten]
Styresmaktene i det franske mandatet bomba al-Qurayya og øydela heimen til sjeik Sultan Pasha al-Atrash i eit slag i 1921.[8] Under det store syriske opprøret i 1925-27, som vart fronta av sultan Pasha, tente al-Qurayya som møtestad for dei leiande sjeikane i dei lokale opprørsgruppene.[9]
Kjende folk[endre | endre wikiteksten]
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Denne artikkelen bygger på «Al-Qurayya» frå Wikipedia på engelsk, den 4. juli 2014.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Batatu, Hanna (2012). Syria's Peasantry, the Descendants of Its Lesser Rural Notables, and Their Politics. Princeton University Press. ISBN 0691002541.
- Firro, Kais (1992). A History of the Druze 1. BRILL. ISBN 9004094377.
- Wolf-Dieter Hütteroth and Kamal Abdulfattah (1977). Historical Geography of Palestine, Transjordan and Sør Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten, Sonderband 5. Erlangen, Tyskland: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft.
- Porter, Josias Leslie (1858). A Handbook for Travellers in Syria and Palestine 1. Murray.
- Shahid, Irfan (2002). Toponymy, Monuments, Historical Geography and Frontier Studies 21. Dumbarton Oaks. ISBN 0884022846.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Folketeljing 2004[daud lenkje]. Syrisk statistisk sentralbyrå (CBS). Al-Suwayda guvernement. (arabisk)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Porter, 1858, s. 524.
- ↑ Porter, 1858, s. 523.
- ↑ Hütteroth and Abdulfattah, 1977, s. 219.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Firro, 1992, s. 152.
- ↑ Batatu, s. 183.
- ↑ 7,0 7,1 Firro, 1992, s. 188.
- ↑ Dana, s. 9.
- ↑ Firro, 1992, s. 256.