Sigdfold
Utsjånad
Sigdfolda eller falx cerebri (latin for «sigd i storhjernen») er ein sigdforma, slitesterk og bøygd fald i senehinna som går vertikalt nedover fissura longitudinalis cerebri mellom hjernehalvdelane.[1]
Framparten er snever og er festa til beinkammen i silbeinet. Bakparten er vid og er festa til den øvre overflata av tentorium cerebelli. Den øvre grensa er konveks og er festa midtveges til den indre kranieoverflata. Den strekker seg bak til protuberantia occipitalis interna, og inneheld sinus sagittalis superior. Den nedre grensa er fri og konkav, og inneheld sinus sagittalis inferior.
Sigdfolda er kjend for å kalsifisere med alderen.
Sjå òg
[endre | endre wikiteksten]- falx (fleirtyding) — andre anatomiske strukturar som inneheld «falx» eller «sigd»
- fahrs sjukdom
Fleire bilete
[endre | endre wikiteksten]-
Sigdfolda jamført med hovudskallen
-
Indre overflate av pannebeinet
-
Sagittalsnitt av hovudskallen. Sinusar i senehinna er vist.
-
Senehinna i menneskehjernen
-
Sigdfolda
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen har bygd inn tekst frå ei offentleg utgåve av Gray's Anatomy.
- Denne artikkelen bygger på «Falx cerebri» frå Wikipedia på engelsk, den 2. januar 2014.
- ↑ Jansen, Jan (13. februar 2009). «sigdfolden». Store Medisinske Leksikon. Henta 2. januar 2015.