Slade in Flame

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Slade in Flame
Filmmusikkalbum av Slade
Språk engelsk
Utgjeve 29. november 1974
Sjanger
Lengd 41:20
Selskap Polydor (Storbritannia)
Warner Bros. (USA)
Produsent Chas Chandler
Slade-kronologi 
Old, New, Borrowed and Blue
(1974) 		Slade in Flame Nobody's Fools
(1976)


Singlar frå Slade in Flame
  1. «Far Far Away»
    Utgjeve: 11. oktober 1974
  2. «How Does It Feel»
    Utgjeve: 7. februar 1975

Slade in Flame er det første filmusikkalbumet og det femte studioalbumet av den britiske rockegruppa Slade. Det kom ut 29. november 1974 og nådde sjetteplassen på den britiske albumlista og selde til gullplate der i februar 1975.[1] Albumet vart produsert av Chas Chandler og inneheld songar nytta i filmen med same namn som bandet fekk laga. Bandet prøvde å gje albumet ei «60-tals»-kjensle, sidan filmen var sett til 1966.

I USA vart albumet gjeve ut på Warner Bros.-etiketten, der «The Bangin 'Man» erstatta «Summer Song (Wishing You Were Here)» og «Thanks for the Memory» erstatta «Heaven Knows». Den siste utgjevinga av albumet var i 2015, då Salvo Sound & Vision gav ut ein ompakka CD + DVD-versjon av albumet og filmen.[2]

«So Far So Good» vart spelt inn av Alice Cooper-låtskriveren Mike Bruce på soloalbumet hans In My Own Way i 1975.[3] I eit fanklubbintervju frå 1989 peika trommeslagar Don Powell ut «Standin 'On the Corner» som ein av dei beste songane bandet spelte inn: «Han har fått ein flott sving og det er første gang me har brukt blåseinstrument.»[4][5]

Bakgrunn[endre | endre wikiteksten]

I 1974 hadde Slade vorte ein stor suksess i Storbritannia, Europa og vidare; men bandet følte at det å fortsetja å tilby «meir av det same» ikkje var det dei ønskte å gjera. Manageren til bandet Chas Chandler foreslo at Slade skulle laga ein film, som bandet gjekk med på. I staden for å produsera ein film som skildrar bandet sitt «happy-go-lucky»-image, var temaet basert på den slitsame historia om framveksten og fallet av ei fiktiv gruppe frå 1960-talet kalla Flame. Manuset, skrive av Andrew Birkin og Dave Humphries, var i stor grad basert på sanne musikkhendingar som hadde skjedd for Slade og andre grupper på den tida.[6]

For å følgja filmen byrja vokalist Noddy Holder og bassisten Jim Lea å skriva materiale til eit lydsporalbum, som fortsette å sjå bandet bryta ut av den vellykka formelen sin og prøve forskjellige musikalske idear. Etter å ha fullført ein femte turné i USA, brukte bandet ein månad på å spela inn det nye albumet. I oktober 1974 vart hovudsingelen «Far Far Away» gjeve ut og nådde andreplassen i Storbritannia. Slade in Flame-albumet følgde i november, og nådde sjetteplassen på albumlista i Storbritannia. Sjølv om plata vart hylla av kritikarar, selde ikkje albumet så godt som forventa, spesielt sidan dei tre tidlegare albumet til bandet alle hadde nådd nummer éin.[6]

Medan Slade In Flame tydelegvis var eit tydeleg skritt framover for Slade, markerte det òg slutten på regjeringstida deira som favorittband i Storbritannia. «Far Far Away» opptredde respektabelt i Storbritannia, men opningssporet til albumet (og neste singel), balladen «How Does It Feel», hadde ein så annleis lyd enn den britiske tenåringspopen på den tida at han gjenspegla gapet mellom kor Slade var og kva som var forventa av dei. Sjølv om han vart verdsett som ein av dei største rockefilmane, tretti år seinare, hjelpte det neppe på det tidspunktet sjølve filmen (som kom i januar 1975). Publikummet til Slade var vant til at dei leverte ei rullande god tid medan den dystre, sure atmosfæren i filmen forståeleg nok hadde forvirra i staden for å begeistra fansen.[7] Sjølv om det var ei historie som Slade ønskte å fortelja, var ikkje dette halvsatiriske blikket på innsida av rock'n'roll-verda nødvendigvis den typen historie dei fleste av den unge fansen deira var ivrige etter å høyra om.

Utgjeving[endre | endre wikiteksten]

Albumet var opphavleg planlagt for utgjeving 22. november 1974, men Polydor klarte ikkje å produsera nok eksemplar til å dekka førehandssal.[8][9] Før utgjevinga vart albumet tildelt ei gullplate basert på førehandstinging.[8][9] I februar 1975 hadde albumet overgått 200 000 sal i Storbritannia.[10][11]

Mottaking[endre | endre wikiteksten]

Meldingar
Karakter
KjeldeKarakter
AllMusic4/5 stars[12]
Record Mirrorpositiv[13]
Discpositiv[14]
Classic Rockpositiv
Q4/5 stars[15]

Etter utgjevinga kommenterte Record Mirror at «fordi Flame føregår på 1960-talet, har albumet ein særegen smak frå 1960-talet», men noterte òg: «[Sidan] songane er tatt ut av kontekst, har nokre få av dei mista sjarmen og meininga si, men likevel er det ei hyggeleg plate.»[13] I 1976 stemte Record Mirror albumet til femteplassen på lista si over dei 10 beste albuma i 1975.[16] Disc sa: «Musikken som er inkludert her høyrst absolutt ut som Slade vi alle kjenner og elskar. Berre av og til kjem dei bort frå den vanlege forma. Eit rørande album, men definitivt meir bra enn dårleg.»[17]

Etter at filmen vart vist på britisk TV i desember 1987, råda London Evening Standard folk til å lytta til lydsporet i staden for å sjå filmen.[18][19] I 2007 oppførte Classic Rock Slade in Flame på 18. plassen på lista si over dei «49 beste filmmusikkalbuma».

Geoff Ginsberg frå AllMusic sa i ettertid: «Slade in Flame er eit tøft album å bedømma. Det er laga som eit tilhøyrande stykke til filmen med same namn, og var annleis dei andre platene til gruppa. Det er ein kunstnarisk meisterverk for eit band som vart sett på som «berre fest og moro». Sjølv om Slade var det, hadde bandet mange fleire triks i sekken, og dette albumet viser det. Ikkje uroa deg, for det er framleis rein Slade.»[12]

Innhald[endre | endre wikiteksten]

Britisk utgåve[endre | endre wikiteksten]

Alle songar er skrivne av Noddy Holder og Jim Lea.

Side ein
Nr.TittelLengd
1.«How Does It Feel»5:54
2.«Them Kinda Monkeys Can't Swing»3:27
3.«So Far So Good»3:02
4.«Summer Song (Wishing You Were Here)»3:36
5.«O.K. Yesterday Was Yesterday»3:58
Side to
Nr.TittelLengd
6.«Far Far Away»3:37
7.«This Girl»3:32
8.«Lay It Down»4:08
9.«Heaven Knows»3:55
10.«Standin' On the Corner»4:54
Bonusspor på japansk utgåve frå 2006
Nr.TittelLengd
11.«Thanks for the Memory» (singel utan album «Thanks for the Memory»)4:34
12.«Raining in My Champagne» (B-side til single «Thanks for the Memory»)4:07

Amerikansk utgåve[endre | endre wikiteksten]

Alle songar er skrivne av Noddy Holder og Jim Lea.

Side ein
Nr.TittelLengd
1.«How Does It Feel»5:54
2.«Them Kinda Monkeys Can't Swing»3:27
3.«So Far So Good»3:02
4.«The Bangin' Man»4:11
5.«O.K. Yesterday Was Yesterday»3:58
Side to
Nr.TittelLengd
6.«Far Far Away»3:37
7.«This Girl»3:32
8.«Lay It Down»4:08
9.«Thanks for the Memory»4:33
10.«Standin' On the Corner»4:54

Salslister[endre | endre wikiteksten]

Liste (1974) Plassering
Australia (Kent Music Report)[20] 25
Den tyske albumlista[21] 41
VG-lista[22] 2
UK Albums Chart[23] 6
U.S. Billboard 200[24] 93

Medverkande[endre | endre wikiteksten]

Slade
Andre medverkande
  • Bud Beadle - barytonsaksofon
  • Ron Carthy, Eddie Quansah - trompet
  • Mick Eve, Steve Gregory - tenorsaksofon
  • Malcolm Griffiths, Chris Hammer Smith - trombone
  • Chris Mercer - baryton, tenorsaksofon
Teknisk
  • Chas Chandler - produsent
  • Alan O'Duffey - lydteknikar
  • Paul Welch - kunstnarisk leiar
  • Wadewood Associates - kunstdesign
  • Steve Ridgeway - logodesign
  • Welbeck Fotografi - fotografi
  • Gered Mankowitz - fotografi (framside, bakside og portrett)

Kjelder[endre | endre wikiteksten]

  1. ↑ «Home». BPI. Henta 7. oktober 2021. 
  2. ↑ «Salvo». Salvo-music.co.uk. Arkivert frå originalen 30. januar 2020. Henta 10. oktober 2021. 
  3. ↑ «Michael Bruce - In My Own Way (Vinyl, LP) at Discogs». Discogs.com. Henta 5. oktober 2021. 
  4. ↑ http://www.sladefanclub.com/1989.html
  5. ↑ 2nd Slade International Fan Club newsletter April - May - June 1989
  6. ↑ 6,0 6,1 CD-heftet til Slade in Flame - 2007 Salvo
  7. ↑ https://www.loudersound.com/features/slade-the-long-gudbye
  8. ↑ 8,0 8,1 «Slade in Flame - Stop Press». Arkivert frå originalen 16. juli 2012. Henta 10. oktober 2021. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Slade Fan Club Newsletter Desember 1974 - January 1975
  10. ↑ Slade Fan Club Newsletter Februar - March 1975
  11. ↑ «New Single - News in brief». Arkivert frå originalen 30. juli 2012. Henta 10. oktober 2021. 
  12. ↑ 12,0 12,1 Ginsberg, Geoff. «Slade in Flame - Slade». AllMusic. Henta 7. oktober 2021. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Record Mirror magazine 30. november 1974
  14. ↑ «1974 Press Cuttings». Slade Scrapbook. Arkivert frå originalen 3. juli 2017. Henta 5. oktober 2021. 
  15. ↑ Green, Thomas (April 2007). «Slade - Slade in Flame». Q (249): 128. 
  16. ↑ Record Mirror magazine 14. februar 1976
  17. ↑ «1974 Press Cuttings». Slade Scrapbook. Arkivert frå originalen 3. juli 2017. Henta 5. oktober 2021. 
  18. ↑ «Flame - First show on Dritish TV». Arkivert frå originalen 13. juli 2012. Henta 10. oktober 2021. 
  19. ↑ Slade International Fan Club newsletter January - Februar - March 1988
  20. ↑ Kent, David (1993). Australian Chart Book 1970–1992 (illustrated utg.). St Ives, N.S.W.: Australian Chart Book. s. 277. ISBN 0-646-11917-6. 
  21. ↑ «charts.de». charts.de. Henta 7. oktober 2021. 
  22. ↑ Steffen Hung. «Slade - Slade In Flame». norwegiancharts.com. Henta 7. oktober 2021. 
  23. ↑ «Slade | full Official Chart History | Official Charts Company». Officialcharts.com. Henta 5. oktober 2021. 
  24. ↑ «Slade». AllMusic. 25. juni 2002. Henta 7. oktober 2021. 
Henta frå «https://nn.wikipedia.org/w/index.php?title=Slade_in_Flame&oldid=3438483»