Sleepwalker
| Sleepwalker Studioalbum av The Kinks | ||
| Språk | engelsk | |
| Utgjeve | 12. februar 1977 (USA)[1] 26. februar 1977 (Storbritannia) | |
| Innspelt | 1. juli – 20. desember 1976 | |
| Studio | Konk Studios i London | |
| Sjanger | Rock | |
| Lengd | 40:10 | |
| Selskap | Arista | |
| Produsent | Ray Davies | |
| The Kinks-kronologi | ||
|---|---|---|
| Schoolboys in Disgrace (1975) |
Sleepwalker | Misfits (1978) |
| Singlar frå Sleepwalker | ||
|
||
Sleepwalker er det 15. studioalbumet til den engelske rockegruppa The Kinks. Det kom ut i 1977. Albumet markerte ei retningsendring attende til meir beintfram rockesongar etter fleire år med konseptalbum. Det var det første albumet som musikkjournalistane vanlegvis kallar «arenarock»-fasen til gruppa, med meir kommersielle og vanlege produksjonsteknikkar. Albumet var òg det siste albumet deira med bassisten John Dalton, som slutta i bandet under innspelinga. Dalton spelar bass på alle songane utanom «Mr. Big Man».[2] Bandet brukte ikkje blåsarar eller korsongarar, slik dei hadde gjort på dei førre albuma. Albumet var det første dei gav ut på selskapet Arista.
Bakgrunn
[endre | endre wikiteksten]Etter 1970 hadde The Kinks fått mindre og mindre suksess med utgjevingane deira, noko som kom av at bandleiaren Ray Davies gjekk tyngre inn i konseptalbum og ein meir teatralsk stil for bandet. Etter at bandet gav ut det meir rockeprega albumet Schoolboys in Disgrace i 1975, byta The Kinks selskap frå RCA Records til Clive Davis sitt Arista Records, og gjekk enno eit steg mot ein meir vanleg rockestil.[3]
Etter at bandet signerte kontrakt for Arista, byrja dei å planleggje det nye albumet. Like før albumet vart spelt inn vart studioet til bandet, Konk Studios utstyrt med ein ny 24-sporsopptakar.[3]
Innspeling
[endre | endre wikiteksten]I mai 1976 byrja bandet å øvre inn nye songar (opp til 30 nye songar) som Ray Davies hadde skrive, og dei spelte inn kring 20 av dei.[3] Av songar som ikkje kom med på albumet finn ein titlar som «Power of Gold», «Stagefright», «Restless» og «Elevator Man». Sistnemnde vart gjeven ut av Ray Davies i 1994 på EP-plata Waterloo Sunset '94.[3] I juli 1976 vart fleire av songane spelte inn (men dei fleste vart ikkje nytta), mellom andre albumsongane «Juke Box Music», «Life on the Road» og «Brother», «Hay Fever» og «In a Foreign Land» som begge kom ut på det framtidige Misfits, B-sidene «Prince of the Punks» og «Artificial Light» (B-sider til høvesvis «Father Christmas» og «A Rock 'n' Roll Fantasy»), og dei avviste «Back to 64 / Decade», «Lazy Day» og «The Poseur». Sistnemnde kom ut på CD-utgåva av albumet.[3]
I september vart det spelt inn fleire songar for albumet, inkludert «Full Moon», «Sleepwalker», «Sleepless Night» og «Life Goes On».[3] Songar som ikkje kom med på albumet var «Child Bride», «Everything Is Alright», «One Woman Man» og «On the Outside» (sistnemnde kom ut på både CD-utgåva av Sleepwalker og i ei nyinnspeling på Waterloo Sunset '94). I oktober vart det spelt inn nye versjonar av «Juke Box Music» og «Life on the Road», i tillegg til den nye «Stormy Sky».[4] Ein annan song for Misfits, «Black Messiah», vart òg spelt inn. På denne tida slutta bassisten John Dalton, som hadde spelt i bandet lenge, etter ynskje om å vere meir med familien.[5][6] Ekstra lydpor vart lagt til songane i resten av oktober og november.[5]
For å erstatte Dalton vart den tidlegare Blodwyn Pig-bassisten Andy Pyle henta inn i gruppa.[5] Bandet spelte så inn «Mr. Big Man» i desember, som erstatta «In a Foreign Land» på albumet.[5]
Mottaking
[endre | endre wikiteksten]| Meldingar | |
|---|---|
| Karakter | |
| Kjelde | Karakter |
| Allmusic |    [7] |
| Blender | [8] |
| Robert Christgau | B−[9] |
| Rolling Stone | (positiv)[10] |
Sleepwalker kom ut i februar 1977 i både USA og Storbritannia. Det gjekk ikkje inn på albumlista i Storbritannia, men vart ein suksess USA, der det nådde 21. plassen på Billboard 200.[11] I mars kom tittelsporet ut på singel, med B-sida «Full Moon», og nådde 48. plassen i USA. Dette var den første singelen deira inne på Billboard Hot 100 sidan «Apeman» i 1970.[12] Oppfølgjaren, «Juke Box Music», gjekk ikkje inn på listene. Sjølv om Clive Davis hadde ønskt å få «Brother» ut på singel, som han samanlikna med Simon and Garfunkel sin «Bridge over Troubled Water», vart han aldri gjeven ut på singel.[3]
Albumet fekk generelt god kritikk, etter fleire av dei teatralske albuma deira hadde fått dårleg kritikk. Sleepwalker fekk positiv omtale av Billy Altman i Rolling Stone, som sa «The Kinks si framføring på Sleepwalker er lett det mest kraftfulle dei har gjort sidan 'Lola'.[11] I Storbritannia skreiv Allan Jones i Melody Maker at «Sleepwalker vitnar ettertrykkeleg om den dramatiske, kunstnariske tilbakekomsten til Raymond Douglas Davies, viss eineståande talent som låtskrivar så sørgjeleg har blitt oversett den første halvdelen av 70-åra. Albumet er verkeleg det sterkaste og mest organiserte albumet deira på fleire år.»[11] Giovanni Dadomo i Sounds var mindre positiv og sa «det er ikkje det flotte, nye albumet ein alltid håpar på.»[11]
Innhald
[endre | endre wikiteksten]Alle songar er skrivne av Ray Davies.
| Nr. | Tittel | Lengd |
|---|---|---|
| 1. | «Life on the Road» | 5:02 |
| 2. | «Mr. Big Man» | 3:49 |
| 3. | «Sleepwalker» | 4:04 |
| 4. | «Brother» | 5:28 |
| Nr. | Tittel | Lengd |
|---|---|---|
| 1. | «Juke Box Music» | 5:32 |
| 2. | «Sleepless Night» | 3:18 |
| 3. | «Stormy Sky» | 3:58 |
| 4. | «Full Moon» | 3:52 |
| 5. | «Life Goes On» | 5:03 |
| Nr. | Tittel | Lengd |
|---|---|---|
| 10. | «Artificial Light» | 3:27 |
| 11. | «Prince of the Punks» | 3:18 |
| 12. | «The Poseur» | 2:53 |
| 13. | «On the Outside» (1977 Mix) | 5:07 |
| 14. | «On the Outside» (1994 Mix) | 5:20 |
Medverkande
[endre | endre wikiteksten]- The Kinks
- Mick Avory - trommer, perkusjon
- Dave Davies - sologitar, kor- og harmonivokal, solovokal på «Sleepless Night», solovokal på «Juke Box Music»
- Ray Davies - solo- og korvokal, gitar og klaverinstrument
- John Dalton - bassgitar
- John Gosling - klaverinstrument og korvokal
- Andy Pyle - bass på «Mr. Big Man»
- Teknisk
- Roger Wake - lydteknikar
- James Wedge - fotografi
- Bob Heimall - design
- John Dyer - kunstnarisk leiar
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Sleepwalker (The Kinks album)» frå Wikipedia på engelsk, den 27. april 2018.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Hinman, Doug (2004). The Kinks: All Day and All of the Night: Day by Day Concerts, Recordings, and Broadcasts, 1961-1996. Backbeat Books. ISBN 978-0879307653.
- Jovanovic, Rob (2014). God Save The Kinks: A Biography. Aurum Press Ltd. ISBN 978-1781311646.
- ↑ «Kinks - Sleepwalker». discogs.com. Henta 27. april 2018.
- ↑ «Kinks - Sleepwalker (2007 Japanese reissue CD)». Discogs.com. Henta 27. april 2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Hinman 2004, s. 204.
- ↑ Hinman 2004, s. 204–206.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Hinman 2004, s. 206.
- ↑ Jovanovic 2014, s. 226.
- ↑ Erlewine, Stephen Thomas. Sleepwalker på Allmusic. Henta 27. april 2018.
- ↑ Blender review Arkivert 30. september 2007 ved Wayback Machine.
- ↑ Christgau, Robert. «The Kinks». RobertChristgau.com. Henta 27. april 2018.
- ↑ Altman, Bill (21. april 1977). «The Kinks: Sleepwalker». Rolling Stone (Straight Arrow) (RS 237). ISSN 0035-791X. Arkivert frå originalen 30. november 2007.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 Hinman 2004, s. 209.
- ↑ Hinman 2004, s. 210.