Sonate for to piano i D-dur av Mozart
| K. 448 Pianosonate av Wolfgang Amadeus Mozart | |||
| Periode | Wienerklassisismen | ||
|---|---|---|---|
| Komponert | 1781 | ||
| Typisk lengd | 23:00 | ||
| Satsar/akter | 3 | ||
| Toneart | D-dur | ||
Satsar[endre | endre wikiteksten]
 |
|
||||
| Problem med å høyra denne fila? Sjå mediahjelp. | |||||
Sonate for to piano i D-dur, K. 448 er eit pianostykke komponert i 1781 av Wolfgang Amadeus Mozart, 25 år gammal. Han er skriven i ei streng sonate-allegro-form, med tre satsar. Sonaten vart komponert for ei framføring i lag med pianisten Josephine von Aurnhammer.[1] Mozart komponerte denne i den galante stilen, med melodiar som passar inn i kvarandre og samstundes kadensar. Dette er ein av få komposisjonar han skreiv for to piano. Sonaten vart òg nytta i ein vitskapleg studie som undersøkte Mozarteffekten, som foreslo at klassisk musikk aukar hjerneaktiviteten meir enn annan type musikk.[2][3]
Skildring[endre | endre wikiteksten]
Sonaten er skriven i tre satsar,
- Allegro con spirito
- Andante
- Molto Allegro.
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Denne artikkelen bygger på «Sonata for Two Pianos in D major (Mozart)» frå Wikipedia på engelsk, den 28. februar 2012.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Zaslaw, Neil, The Compleat Mozart: a Guide to the Musical Works, p. 301 (New York, 1990) ISBN 0-393-02886-0
- ↑ Yanni; Rensin, David (2002). Yanni in Words. Miramax Books. s. 67. ISBN 1-4013-5194-8.
|access-date=requires|url=(hjelp) - ↑ «The Mozart Effect». epilepsy.org. Henta 29. februar 2012.
Bakgrunnsstoff[endre | endre wikiteksten]
- Sonate in D für Zwei Klaviere KV 448: partitur og kritisk rapport (tysk) i Neue Mozart-Ausgabe
- Recording of Sonata for To Pianos in D-dur by Sivan Silver and Gil Garburg
- Sonata for To Pianos: Fritt tilgjengelege notar på International Music Score Library Project.