Songen Let There Be Rock
| Let There Be Rock Singel av AC/DC frå albumet Let There Be Rock | ||
| B-side | ||
|---|---|---|
| Språk | engelsk | |
| Utgjeve | 30. september 1977 (Storbritannia) 31. oktober 1977 (Aus) | |
| Innspelt | 1977 | |
| Studio | Albert (Sydney) | |
| Sjanger | ||
| Lengd | 6:10 | |
| Selskap | ||
| Komponist | Bon Scott, Angus Young, Malcolm Young | |
| Tekstforfattar | Bon Scott, Angus Young, Malcolm Young | |
| Låtskrivar(ar) | ||
| Produsent | ||
| AC/DC-kronologi | ||
| «Dog Eat Dog» (1977) |
Let There Be Rock | «Whole Lotta Rosie» (1978)
|
«Let There Be Rock» er ein song av det australske hardrockbandet AC/DC. Det er det tredje sporet og tittelsporet på albumet Let There Be Rock frå mars 1977, og vart skriven av Angus Young, Malcolm Young og Bon Scott.
Han vart òg gitt ut som singel med B-sida «Problem Child» i 1977.
Komposisjon[endre | endre wikiteksten]
Sangen gir ein innkapsla, fiksjonalisert versjon av rock 'n' roll-historia. Han byggjer på ei linje frå Chuck Berry-songen «Roll Over Beethoven»: «... tel Tsjaikovskij the news», avslører «Let There Be Rock» at Tsjaikovskij faktisk fekk bodskapen og deretter delte han med massane, noko som resulterte i framveksten av rock 'n' roll.
Etter rocken var fødd dukka det opp rockeband overalt, musikarar vart berømte (medan føretak tente pengar på innsatsen deira), og millionar av menneske lærte å spela elektrisk gitar. Det tredje og siste verset snakkar om eit «42-desibel»-rockeband som speler god, høg musikk i eit etablissement kalla «The Shaking Hand». Dette er vanlegvis endra til «92 desibel» i konsertversjonar av songen. Etter det siste verset blir songen avslutta med ein lengre solo av Angus Young, som hovudsakleg består av tremolo-klimpring, bøying av strengjer og hammer-on.
Konsertopptak[endre | endre wikiteksten]
Som ein av dei mest populære songane til AC/DC har «Let There Be Rock» vorte inkludert på fire av dei seks offisielle konsertalbuma til bandet: If You Want Blood You've Got It (sunge av Bon Scott, 1978), Live: 2 CD Collector's Edition (sunge av erstattaren til Scott, Brian Johnson, 1992), Let There Be Rock: The Movie (Scott, 1979), gitt ut i 1997 som del av Bonfire, Stiff Upper Lip Tour Edition (Johnson, 2001), spelt inn på Plaza De Toros i Madrid frå 1996, og Live At River Plate (Johnson, 2012), og det siste vart spelt inn under Black Ice-turneen deira på River Plate stadion i Buenos Aires 4. desember 2009.
Konsertutgåver av songen går ofte inn i ein seksjon som ikkje er med på studioversjonen, der Angus Young framfører ein lengre solo utan akkompagnement.
Det er den siste songen som blir spelt i Let There Be Rock: The Movie, og så snart songen er over står orda «To Bon» på skjermen. På dei siste turneane har songen avslutta det vanlege settet før bandet dukkar opp igjen for ekstranummer.
Musikkvideo[endre | endre wikiteksten]
Musikkvideoen til «Let There Be Rock» vart filma i juli 1977. Han vart spelt inn i kyrkja Kirk Gallery[1] i Surry Hills i New South Wales og med Bon Scott, Angus Young, Malcolm Young, Phil Rudd og Cliff Williams, som erstatta Mark Evans (f. 1956) som bassisten til bandet kort tid etter at albumet Let There Be Rock vart gitt ut. Dette var ein av dei første offentlege framferdene til Williams med AC/DC. Scott var utkledd som prest og resten av bandet som korgutar, med Angus Young iført ein glorie på hovudet. Mot slutten av videoen ser ein Angus og resten av bandet jamma medan han speler gitar. I ein alternativ slutt på videoen er fargane forvandla og kameraet zoomar inn på glasmåleriet.[2] Ifølgje eit intervju med Young-brørne skadde Scott seg i det siste hoppet frå podiet. I video- og studioopptaket syng Scott òg refrenget feil, og introduserer «sound» før «light». Dette blir korrigert under konsertutgåver av songen.
Kritisk mottaking[endre | endre wikiteksten]
«Let There Be Rock» er allment rekna som ein av dei beste songane til bandet. The Guardian rangerte songen som nummer fire på lista si over dei 40 beste AC/DC-songane,[3] og det britiske rockemagasinet Kerrang! rangerte songen som nummer tre på lista si over dei 20 største AC/DC-låtane.[4]
Framferder i populærkulturen[endre | endre wikiteksten]
«Let There Be Rock» er ein spelebar song i musikkvideospelet Rock Band 2. Ein fjernsynsreklame for spelet viser ein mann som mimar] til eit klipp av songen medan medan mannen og andre speler på instrumenta til spelkonsollen i takt til musikken. I tillegg er Live at Donington-versjonen òg tilgjengeleg i AC/DC Live: Rock Band Track Pack.
Songen vart nemnd i Drive-By Truckers-songen med same namn frå Southern Rock Opera frå 2001. Songen nemner spesifikt Bon Scott, Randy Rhoads, i tillegg til å referera til andre avdøde rockestjerner som medlemmer av Lynyrd Skynyrd og Phil Lynott frå Thin Lizzy.
Coverversjonar[endre | endre wikiteksten]
Den australske punkrockgruppa Hard-Ons spelte inn ein versjon med Henry Rollins på solovokal, og gav han ut som singel i 1991. Songen nådde 65. plassen på ARIA-listene i juli 1991.[5]. Det serbiske funkrockbandet Deca Loših Muzičara gav ut ein coverversjon av songen i 1997[6]
Medverkande[endre | endre wikiteksten]
- Bon Scott – solovokal
- Angus Young – sologitar
- Malcolm Young – rytmegitar
- Mark Evans – bass[7]
- Phil Rudd – trommer
Produksjon[endre | endre wikiteksten]
- Produsentar: Harry Vanda, George Young
Salslister[endre | endre wikiteksten]
| Liste (1977/78) | Plassering |
|---|---|
| Australske (Kent Music Report)[8] | 82 |
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Denne artikkelen bygger på «Let There Be Rock (song)» frå Wikipedia på engelsk, den 24. mai 2023.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Daniels, Neil; Scott, Bon (Februar 2013). AC/DC - The Early Years. ISBN 9781906191245.
- ↑ Video Footage and Liner Notes, Family Jewels 2-disc DVD Set 2005
- ↑ Hann, Michael (30. juli 2020). «AC/DC - their 40 greatest songs, ranked!». The Guardian. Henta 12. februar 2022. og The Guardian. februar 2022}}
- ↑ Law, Sam (3. februar 2021). «De 20 største AC/DC-låtene - rangert». Kerrang. Henta 12. februar 2022.
- ↑ Ryan, Gavin (2011). Australia's Music Charts 1988-2010 (pdf utg.). Mt. Martha, VIC, Australia: Moonlight Publishing.
- ↑ Janjatović, Petar (2007). EX YU ROCK enciklopedija 1960-2006. Belgrade: self-released. s. 260.
- ↑ Saulnier, Jason (30. september 2011). «Mark Evans Interview». Music Legends. Arkivert frå originalen 7. november 2012. Henta 19. mai 2023.
- ↑ Kent, David (1993). Australske Chart Book 1970–1992 (illustrated utg.). St Ives, N.S.W.: Australske Chart Book. s. 11. ISBN 0-646-11917-6.
