Termisk verkningsgrad

Termisk verkningsgrad vert definert som tilhøvet mellom energien (termodynamisk arbeid) som vert utvunnen (overført til mekanisk arbeid) frå eit termodynamisk system og tilført varmestraumen (Q) til systemet:

$\eta ={\frac {W}{Q}}$$\eta ={\frac {W}{Q}}$.

Den øvre grensa for termisk verkningsgrad (som ikkje kan overstigast), Carnotverkningsgraden, er

$\eta _{c}=1-{\frac {T_{n}}{T_{h}}}$$\eta _{c}=1-{\frac {T_{n}}{T_{h}}}$,

der T_n er den lågaste og T_h er den høgaste temperaturen (uttrykt i Kelvin) i prosessen. Maksimalverkningsgraden avheng difor av temperaturendringa i systemet.