Ultrahøg frekvens
Denne artikkelen kan ha godt av ein språkvask |
Opprydding: Denne artikkelen kan ha godt av ei opprydding. Sjå korleis du redigerer ei side og stilmanualen for hjelp. |
Ultrahøg frekvens (UHF) er elektromagnetisk stråling i området mellom 300 MHz og 3 GHz. Det har ei bølgjelengd på 0,1–1 meter.
[1]
Øvre delen av ultrahøg frekvens ligg i mikrobølgeområdet.
Teknologi
[endre | endre wikiteksten]UHF band III og IV skal brukast for det nye Digitale bakkenettet (TV). Frekvensområdet for desse er 470–790 MHz.
Nordisk mobiltelefon (NMT) nytta eit band nær 450MHz, og hadde lengre rekkjevidd enn dagens mobiltelefonar med GSM-kommunikasjon på 900 og 1800 MHz.
IEEE 802.11 b og g "wi-fi (sjå Trådlaust lokalt datanett) er òg innanfor UHF. Frekvensen på desse er 2,4 GHz.
Mikrobølgeområdet
[endre | endre wikiteksten]Øvre del av UHF ligg i mikrobølgeområdet. Ein vanleg mikrobølgeovn ligg som regel rundt 2450 MHz.
Nemning | Frekvensområde |
---|---|
L-bandet | 1 til 2 GHz |
S-bandet | 2 til 4 GHz |
C-bandet | 4 til 8 GHz |
X-bandet | 8 til 12 GHz |
Ku-bandet | 12 til 18 GHz |
K-bandet | 18 til 26 GHz |
Ka-bandet | 26 til 40 GHz |
Q-bandet | 30 til 50 GHz |
U-bandet | 40 til 60 GHz |
V-bandet | 50 til 75 GHz |
E-bandet | 60 til 90 GHz |
W-bandet | 75 til 110 GHz |
F-bandet | 90 til 140 GHz |
D-bandet | 110 til 170 GHz |
Det er her viktig å leggja merke til at det er berre L-bandet og halve S-bandet som ligg innanfor UHF. Resten ligg i SHF eller EHF.
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Ultrahøy frekvens» frå Wikipedia på bokmål, den 27. oktober 2018.
Referansar
[endre | endre wikiteksten]- ↑ Stokke, Knut N. (1994). Fra sender til mottaker: innføring i radiotransmisjon. Vett & Viten. s. 3,37. ISBN 8241201796.