Villiaumitt
| Villiaumitt | |
 Liten perfekt krystall - Lokalitet: Poudrettebrotet i Mont Saint-Hilaire i Québec i Canada - synsfelt 1.4 x 1.4 mm | |
| Generelt | |
|---|---|
| Kategori | Halidmineral |
| Kjemisk formel | NaF |
| Strunz-klassifisering | 03.AA.20 |
| Krystallsymmetri | Isometrisk 4/m 3 2/m |
| Einingscelle | a = 4.63 Å; Z = 4 |
| Identifikasjon | |
| Farge | Karminraud, lavendelrosa til lys oransje |
| Krystallform | Kubisk krystallar sjeldne, vanlegvis korna, massiv |
| Krystallsystem | Kubisk heksotahedral |
| Kløyv | {001}, perfekt |
| Fastleik | Sprø |
| Mohs hardleiksskala | 2 - 2.5 |
| Glans | glasaktig |
| Strekfarge | Kvit |
| Transparens | Gjennomsiktig |
| Spesifikk vekt | 2.79 |
| Optiske eigenskapar | |
| Optiske eigenskapar | Isotrop; svakt avvikande anisotropisme, så einaksa (–) |
| Brytingsindeks | n = 1.327–1.328 |
| Pleokroisme | Kraftig E = gul; O = rosa til djup karmin |
| Ultrafiolett fluorescens | mørkeraud til oransje and gul fluorescens under kortbølgja og langbølgja UV |
| Oppløyselegheit | Oppløyseleg i vatn |
| Kjelder | [1][2][3] |
Villiamuitt er eit vassløyseleg, raudt raudt mineral. Kjemisk sett er det eit natriumfluorid, NaF. Det opptrer i einskilde syenittpegmatittar på Grønland og Kolahalvøya. Det er påvist i ein borkjerne av søvitt frå Fensfeltet.
Det vart først skildra i 1908 etter ein førekomst i Los Islands i Guinea og kalla opp etter den franske oppdagaren Maxime Villiaume.[2]
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Villiaumitt. (15. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/villiaumitt.
Bakgrunnsstoff[endre | endre wikiteksten]
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Villiaumitt