Sjå kjelda til Engsyre

{{taksoboksLua
|taksonomi_WD=ja
}}

'''Matsyre''' er ei fleirårig [[urt]] i [[syrefamilien]]. [[Art]]en har ei [[sirkumpolar utbreiing]].

[[Fil:Rumex acetosa - Hapu oblikas.jpg|mini|venstre|Fotografi av engsyreblomen.]]
[[Fil:Nordens flora Rumex acetosa.jpg|mini|Botanisk illustrasjon frå ''Nordens flora'']]

Planta vert kring 30-90 cm høg, og har blad som er to-tre gonger så lange som breie, oftast to-tre cm breie. Slirehinna er oppflisa etter heile kanten. Engsyre har open fruktstand. Dei ytre blomsterblada er til slutt bøygde oppmed fruktskaftet. Engsyre er vanleg gjennom heile [[Noreg]], og blomstrar kring mai månad i eng og bakkar.

Arten er svært formrik. Fleire av formene har vore skilt ut som eigne artar. Til fjells veks [[underarten]] ''lapponicus''. Denne har blad med hjarteforma grunn, oftast ikkje meir enn dobbelt så lange som breie, ofte om lag runde. Slirehinna er berre litt flisa i toppen. På serpentinberg frå [[Sunnmøre]] til [[Nordland]] og vidare inn i Lycksele Lappmark i [[Sverige]] veks underarten ''serpentinicola'', som har smale blad og sterk purpurfarge. Denne er [[endemisk]].

Engsyre inneheld [[oksalsyre]], og kan vera giftig i større mengder. Planten vert trevlerik og hard og er dårleg eigna som [[fôr]], særleg i [[høy]]. Dette gjer at han ofte er rekna som [[ugras]] i [[eng]] og [[beite]].  Samstundes har engsyre vore brukt til mat, og kulturformer kan dyrkast som grønnsaksplanter. Engsyre har ein sterkt syrleg smak, og kan brukast i salatar, supper og marinadar.

== Kjelder ==
{{refstart}}
* Johannes Lid: ''Norsk-svensk-finsk flora''. Det Norske Samlaget, 1985.
*[https://snl.no/engsyre «Engsyre»] (4. desember 2009), ''Store norske leksikon''. Fri artikkel henta 1. september 2014.
{{refslutt}}
{{refopning}}
*''Denne artikkelen bygger på «[[:sv:Ängssyra|Ängssyra]]» frå {{Wikipedia-utgåve|sv}},  den 11. oktober 2010.''  
 {{refslutt}}

==Bakgrunnsstoff==
{{commonskat}}

[[Kategori:viltveksande plantar i Noreg]]
[[Kategori:Slireknefamilien]]
[[Kategori:Ugras]]