Mir slott

	Mir slott
	;
Stil	gotisk arkitektur, Renessansearkitektur, Belarusian Gothic, Barokkarkitektur
; Mir slott; 53°27′05″N 26°28′22″E / 53.451266666667°N 26.472894444444°E

Mir slott
	;
Land	Belarus
	Innskriven ved UNESCOs 24. sesjon i 2000.; Referansenr. 625.
Kriterium:	CULTURAL: II, IV
Sjå òg	Verdsarvstader i Europa
Bakgrunnsstoff	Mir slott ved unesco.org

Mir slott (belarusisk Мірскі замак) er ein verdsarvstad i Belarus, nær Mir i distriktet Karelitski i Hrodna voblast.

Historie[endre | endre wikiteksten]

Konstruksjonen av slottet byrja på slutten av 1400-talet. Slottet, som opphavleg var i gotisk stil, vart ferdigstilt under hertug Ilinitsj på byrjinga av 1500-talet. Hertug Radziwiłł overtok slottet i 1568 og bygde det om til eit renessanseslott. Eit tre etasjar høgt palass vart også bygd langs den nordlege og austre delen av slottsmuren. Murfasadane vart dekorerte med kalksteinsportaler, plater, balkongar og ein portal.

I 1817, etter at slottet var vorte forlate i nær eit hundreår og var vorte sterkt skadd i slaget ved Mir i 1812, gjekk det i arv frå Dominik Hieronim Radziwiłł til dottera Stefania, som vart gift med prins Ludwig zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg. Det gjekk så til dotte deira Maria, som gifta seg med prins Chlodwig Hohenlohe-Schillingsfürst. Sonen deira, Maurice Hohenloche-Schillingsfürst, selde slottet til Mikolaj Swiatopelk-Mirski av Bialynia i 1895. Sonen til Mikolaj, Michal Swiatopelk-Mirski, byrja å byggje om slottet etter teikningar frå arkitekten Teodor Burszes. Familien Swiatopelk-Mirski eigde slottet fram til 1939. Under [[andre verdskrig]en]] vart slottet brukt som base for den tyske okkupasjonsmakta, og vart brukt til internering av jødar.

I desember 2000 var Mir slott teke opp som del av UNESCO si verdsarvliste.^[1]