Stannitt
| Stannitt | |
 Stannitt frå Fabulosagruva i provinsen Larecaja i departementet La Paz i Bolivia- 2 mm krystallar | |
| Generelt | |
|---|---|
| Kategori | Sulfidmineral |
| Kjemisk formel | Cu2FeSnS4 |
| Strunz-klassifisering | 02.CB.15a |
| Krystallsymmetri | Tetragonal 4 2m |
| Einingscelle | a = 5.4432 Å, c = 10.7299 Å; Z=2 |
| Identifikasjon | |
| Farge | Stålgrå til jern-svart, kan falme blå |
| Krystallform | Sjeldan som pseudo-åttesidige krystallar òg massive, korna og impregnert |
| Krystallsystem | Tetragonal - skalenoeder H-M-symbol (42m) Romgruppe: 42m |
| Tvilling | Penetrerande tvillingar på {102} |
| Kløyv | Utydeleg på {110} og {001} |
| Brot | Ujamn |
| Mohs hardleiksskala | 4 |
| Glans | Metallisk |
| Strekfarge | Svart |
| Transparens | Ugjennomsiktig |
| Spesifikk vekt | 4.3 - 4.5 |
| Kjelder | [1][2][3] |
Stannitt eller stannin er eit stålgrått, metallisk mineral med formel Cu2FeSnS4. Det krystalliserer tetragonalt og finst ofte i saman med kassiteritt (tinnstein). Det kan ha lokal tyding til ei viss grad som tinnerts. Det er påvist i mikroskopiske mengder frå fleire norske malmførekomstar, mellom anna Bjørkåsen og Bleikvassli. Eit eldre namn på mineralet er tinnkis.
Mineralet vart først skildra i 1797 etter ein førekomst i Wheal Rock i St. Agnes i Cornwall i England.[3]
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Stannitt. (15. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/stannitt.
- ↑ http://rruff.geo.arizona.edu/doclib/hom/stannite.pdf Handbook of Mineralogi
- ↑ http://webmineral.com/data/Stannite.shtml Webmineral data
- ↑ 3,0 3,1 http://www.mindat.org/min-3747.html Mindat.org