Hestestridsvogn
Hestestridsvogner eller berre stridsvogner er tohjula vogner med ei lita plattform med karm for køyrekaren og eit par krigarar.[1]
Stridsvogner der hjula har eiker, var ei nyvinning som vart funne opp i Eufrat-området ved midten av det tredje tusenåret fvt. Teknologien spreidde seg til Egypt, Indusdalen, dei sentral-russiske steppene, Vesleasia og Kreta mellom ca. 2500 og 1900 fvt.[1]
Formgiving der hjula ikkje har eiker[endre | endre wikiteksten]
I Aust-europa: Starokorsunskaya kurgan (Starokorsunskaja-gravhaugen, fritt omsette) i Kuban-fylket i Russland inneheld ei Wagengrab (tysk; "hestestridgsvogn-grav", fritt omsette) frå Majkop-kulturen. Dei to tre-hjula frå denne kurgan, er datert til den andre halvdelen av det fjerde årtusen fvt. Kort tid seinare vart det fleire av desse graver i denne regionen av Nord-Kaukasus.[2][3]
Referansar[endre | endre wikiteksten]
- ↑ 1,0 1,1 «Stridsvogn.». Store norske leksikon. 18. februar 2018. Henta 27. november 2018.
- ↑ Christoph Baumer, The History of Central Asia: The Age of the Steppe Warriors. I.B. Tauris, 2012 ISBN 1780760604 p90
- ↑ Chris Fowler, Jan Harding, Daniela Hofmann, eds, The Oxford Handbook of Neolithic Europe. OUP Oxford, 2015 ISBN 0191666882 p113
- ↑ Kurgan. (2009, 14. februar). I Store norske leksikon. Hentet 1. desember 2018 fra https://snl.no/kurgan.
