Skea kyrkje
Skea kyrkje skal i mellomalderen ha stått på garden Skea, like nordaust for Lørenfallet i Sørum. Dette er berre eit par kilometer frå hovudkyrkja i Sørum, men Skea er omtala som sokn i 1412.[1] Mot dette hevdar Jan Brendalsmo[2] at omtale av soknet ikkje utan vidare inneber at kyrkja var i bruk. Ho kan ha vore ute av bruk på 1400-talet. I biskop Eystein Aslaksson si jordebok[3] vert det da òg sagt at det ikke vart ført rekneskap for året 1400, og for 1393 finst inga opprekning av landskyld, slik det er for nabokyrkjene. Kyrkjestaden let seg ikkje påvise fysisk, for i 1768 vart garden Skea ramma av eit leirskred der 16 menneskeliv gjekk tapt. Men då hadde kyrkja vore nedlagd i lang tid. Ein veit ingenting om korleis kyrkja såg ut.
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Fotnotar
- ↑ Diplomatarium Norvegicum V:481
- ↑ Jan Brendalsmo og Jan-Erik G. Eriksson: Kildegjennomgang. Middelalderske kirkesteder i Akershus (Riksantikvaren, 2015), s. 28.
- ↑ Henrik-Jørgen Huitfeldt-Kaas, red. (1958). Biskop Eysteins Jordebog (Den røde Bog). Fortegnelse over det geistlige Gods i Oslo Bispedømme omkring Aar 1400 3. Børsum. s. 560.
- Denne artikkelen bygger på «Skea kirke» frå Wikipedia på bokmål, den 9. januar 2023.
Bakgrunnsstoff[endre | endre wikiteksten]
- Oluf Rygh (1999). Gårdsnavn i Akershus. Oslo: Bjørn Ringstrøms antikvariat. s. 248. ISBN 8290520336. [Nyutgjeving av «Gaardnavne i Akershus amt. Oplysninger samlede til brug ved Matrikelens Revision»]
- Jens Kraft (1840). Topographisk-statistisk Beskrivelse over Kongeriget Norge: Det søndenfjeldske Norge Smaalehnenes, Agershuus, Hedemarkens Amt. Christiania. s. 228.
- Skea kyrkje i kulturminnesok.no, nettstaden til Riksantikvaren