Stephanitt
Hopp til navigering
Hopp til søk
| Stephanitt | |
 Enkelt stephanittkrystall på kalsitt (storleik: 0.7 mm) | |
| Generelt | |
|---|---|
| Kategori | Svovelsaltmineral |
| Kjemisk formel | Ag5SbS4 |
| Strunz-klassifisering | 02.GB.10 |
| Dana-klassifisering | 03.02.04.01 |
| Identifikasjon | |
| Farge | Blygrå til svart |
| Krystallform | Søyleforma, pseudo-heksagonal krystallar; massive |
| Krystallsystem | Ortorombisk - pyramidal (mm2) |
| Tvilling | Vanleg på [110] repetert, dannar pseudoheksagonale grupper |
| Kløyv | uperfekt på {010}, dårleg på {021} |
| Brot | Undermuslig |
| Fastleik | Sprø |
| Mohs hardleiksskala | 2.0 - 2.5 |
| Glans | Metallisk |
| Strekfarge | Jernsvart |
| Transparens | Ugjennomsiktig |
| Spesifikk vekt | 6.26 |
| Optiske eigenskapar | |
| Optiske eigenskapar | Anisotrop i polerte delar |
| Pleokroisme | Særs svak - kvit til bleik rosa |
| Kjelder | [1][2][3] |
Stephanitt er eit sølvhaldig ertsmineral med formel Ag5SbS4.
Under namnet schwarzerz vart det nemnt av Georgius Agricola i 1546, og har sidan vore kjend som «svart sølvmalm» (tysk Schwarzgultigerz), sprø sølvmalm (Sprödglanzerz), og anna. Namnet stephanitt vart føreslått av W Haidinger i 1845 etter erkehertug av Austerrike Stefan Frans Viktor av Habsburg-Lorena (1817-1867).
Det er påvist som eit sjeldan mineral frå sølvførekomstane på Kongsberg og mikroskopisk frå Espeland blyførekomst i Vegårshei.
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Stephanitt. (15. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/stephanitt.
- ↑ http://rruff.geo.arizona.edu/doclib/hom/stephanite.pdf Handbook of Mineralogi
- ↑ http://webmineral.com/data/Stephanite.shtml Webmineral data
- ↑ http://www.mindat.org/min-3764.html Mindat.org