Hisingeritt
| Hisingeritt | |||
 | |||
| Generelt | |||
|---|---|---|---|
| Kategori | Silikatmineral | ||
| Kjemisk formel | Fe3+2Si2O5(OH)4·2H2O | ||
| Strunz-klassifisering | 09.ED.10 | ||
| Einingscelle | a = 5.4 Å, b = 9.03 Å, c = 14.99 Å; β = 98.32°; Z = 4 | ||
| Identifikasjon | |||
| Farge | Svart, brunsvart | ||
| Krystallform | Massiv, kompakt; nålforma, kan vere særs små kuler. | ||
| Krystallsystem | Monoklin | ||
| Kløyv | Ingen | ||
| Brot | Muslig | ||
| Fastleik | Sprø | ||
| Mohs hardleiksskala | 2.5 - 3.0 | ||
| Glans | glasaktig, harpiksaktig, feittete | ||
| Strekfarge | Gulbrun, grøn | ||
| Transparens | Gjennomsiktig til gjennomskineleg | ||
| Spesifikk vekt | 2.43 - 2.67 | ||
| Optiske eigenskapar | |||
| Optiske eigenskapar | Toaksa (-) | ||
| Brytingsindeks | nα = 1.715 nγ = 1.730 | ||
| Dobbeltbryting | δ = 0.015 | ||
| Kjelder | [1][2][3] | ||
Hisingeritt er eit brunt til svart mineral, eit vasshaldig jernsilikat som vanlegvis er røntgenamorft. Den kjemisk formelen er Fe2Si2O5(OH)4·2H2O. Det opptrer mellom anna som omvandlingsprodukt av olivin.
Det vart først skildra i 1828 etter ein førekomst i Riddarhyttan i Västmanland i Sverige. Det vart namngjeve etter Wilhelm Hisinger (1766–1852), ein svensk kjemikar.[3]
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Hisingeritt. (14. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/hisingeritt.