Influensavirus A (H10N7)

H10N7 er ein undertype av influensavirus A. Viruset råka menneske første gong i Egypt i 2004. Der førte det til sjukdom i to eittårige spedbarn, og far til eit av desse var fjørfekjøpmann.^[1] Det andre utbrotet og det første i USA råka to kalkungardar i Minnesota, 1979, med eit tredje utbrot i 1980. Dei kliniske sjukdomsteikna varierte frå alvorlege, med ein dødsprosent på 31, til subkliniske. Virus med antigene likskapar vart isolerte frå elles friske stokkender frå ein dam i nærleiken av gardane.^[2]

Sjå òg

Kjelder

Denne artikkelen bygger på «Influenza A virus subtype H10N7» frå Wikipedia på engelsk, den 2. januar 2014.

↑ «EID Weekly Updates - Emerging and Reemerging Infectious Diseases, Region of the Americas». Pan American Health Organization. 7. mai 2004. Henta 20. oktober 2007.
↑ Karunakaran D, Hinshaw V, Poss P, Newman J, Halvorson D (1983). «Influenza A outbreaks in Minnesota turkeys due to subtype H10N7 and possible transmission by waterfowl». Avian Dis. (American Association of Avian Pathologists, Inc.) 27 (2): 357–66.

Denne virusartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.

[1] «EID Weekly Updates - Emerging and Reemerging Infectious Diseases, Region of the Americas». Pan American Health Organization. 7. mai 2004. Henta 20. oktober 2007.

[pmid6870718-2] Karunakaran D, Hinshaw V, Poss P, Newman J, Halvorson D (1983). «Influenza A outbreaks in Minnesota turkeys due to subtype H10N7 and possible transmission by waterfowl». Avian Dis. (American Association of Avian Pathologists, Inc.) 27 (2): 357–66.

[1]

[2]