Duane–Hunt-lova
Utsjånad
Duane–Hunt-lova, kalla opp etter dei amerikanske fysikarane William Duane ogFranklin Hunt,[1] gjev den maksimale frekvensen av røntgenstråling som kan emitterast av bremsestråling i eit røntgenrøyr ved å akselerere elektron gjennom ein eksistert spenning V mot eit mål av metall.
Den maksimale frekvensen νmaks er gjeven av [2]
som samsvarar med ei minste bølgjelengd
der h er Planck-konstanten, e er elektronladninga, og c er lysfarten. Dette kan òg skrivast
- .
Denne prosessen er òg kjend som den inverse fotoelektriske effekten.
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Duane–Hunt law» frå Wikipedia på engelsk, den 15. august 2012.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ William Duane and Franklin L. Hunt (1915). «On X-Ray Wave-Lengths». Physical Review 6 (2): 166–172. Bibcode:1915PhRv....6..166.. doi:10.1103/PhysRev.6.166.
- ↑ Handbook of X-ray spectrometry by René Grieken, Andrzej Markowicz, page 3, Google books link