Federigo Fiorillo
| Federigo Fiorillo | |||
 | |||
| Fødd | mai 1755 | ||
|---|---|---|---|
| Fødestad | Braunschweig | ||
| Død | Truleg 1823 | ||
| Dødsstad | London, Paris | ||
| Opphav | Det tysk-romerske riket | ||
| Instrument | bratsj, fiolin, mandolin | ||
| Verka som | komponist, mandolinspelar, fiolinist, bratsjist | ||
| Far | Ignazio Fiorillo | ||
Federigo Fiorillo (1. juni 1755–kring 1823) var ein tysk komponist, mandolinist, fiolinist og bratsjist av italiensk opphav.
Liv og virke[endre | endre wikiteksten]
Far hans, Ignazio Fiorillo, var hoffkapellmeister hos hertug Karl I av Braunschweig-Wolfenbüttel.
Federigo Fiorillo starta karrieren som mandolinvirtuos, men etterspørselen etter mandolinistar var liten, så han blei ofte nøydd til å gå over til andre strengeinstrument, særleg fiolin og bratsj. Som fiolinist spelte han for fyrste gong i St. Petersburg i 1777. I åra 1780 og 1781 opptredde han fleire gangar som mandolinist og fiolinist i Polen. Frå 1782 til 1784 var Fiorillo kapellmeister ved det nystifta teateret i Riga. I 1785 vende han tilbake til Tyskland, men aksepterte straks eit engasjement i Paris og oppførte kort etter tilkomme ein konsertant symfoni på den kjende Concert spirituel i byen. Under opphaldet i Paris gav han med hell ut nokre komposisjonar. Rundt 1790 reiste han til London og heldt godt dokumenterte offentlege konsertar, seinare var han i Amsterdam.[1] I 1823 var Fiorillo svært sjuk og reiste til Paris for å la seg operera. Kva tid og stad han døydde er ukjent; etter utsegn frå forleggaren Jean-Georges Sieber døydde han truleg i London i 1823.
Eit sett med 36 kaprisar er framleis nyttige som etydar.[1][2]
Verk i utval[endre | endre wikiteksten]
Verklista til Fiorillo består av talrike fiolinkomposisjonar, konsertante symfoniar, kammermusikk og pedagogiske verk. Dei fleste av verka hans blei gjevne ut av forleggaren Sieber i Paris.
- Quintette avec cor, flûte, violon, alto, violoncelle
- Six quatuors op. 1 med dedikasjonen Monseigneur le Prince de Prusse
- Six trios pour 2 violons et basse op. 2
- 36 Études ou Caprices pour violon op. 3
- Six quatuors concertants avec flûte op. 4
- Six duos pour 2 violons op. 5
- Six quatuors concertants op. 6
- Six quatuors op. 7
- Six trios concertants op. 8 (Flöte, Violine, Bratsche)
- Trois sonates de clavecin ou le piano-forte, avec accompagnement du violon (Mlles Erard, Paris)
- Trois sonates de clavecin ou le piano-forte, avec accompagnement du violon op. 7 dedisert Sa Majesté le Reine de Prusse
- Trois sonates de clavecin ou le piano-forte, avec accompagnement du violon op. 9
- Trois quintetti concertants pour 2 violons, 2 altos et violoncelle op. 12
- Six duos concertants pour 2 violons op. 13
- Tre duetti concertanti con due violini op.15 (1795, Artaria, Vienne)
- Trois quatuors op. 16
- Trois duos concertants pour violon et violoncelle op. 31
- Revisjonar
- Ferdinand David (red). Violinetüden. 1854
- Walther Davisson: Etuden. 1988
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Denne artikkelen bygger på «Federigo Fiorillo» frå Wikipedia på bokmål, den 30. oktober 2023.