Tuamotusnipe

Tuamotusnipe
Tuamotusnipe
Status
Status i verda:
Systematikk
Rike:	Dyr Animalia
Rekkje:	Ryggstrengdyr Chordata
Underrekkje:	Virveldyr Vertebrata
Klasse:	Fuglar Aves
Orden:	Vade-, måse- og alkefuglar Charadriiformes
Familie:	Snipefamilien Scolopacidae
Slekt:	Prosobonia
Art:	Tuamotusnipe P. parvirostris
Vitskapleg namn
Prosobonia parvirostris Peale, 1848

Tuamotusnipe (Prosobonia parvirostris) er ein liten vadefugl og medlem i snipefamilien, Scolopacidae. Arten har særs avgrensa utbreiing, han er endemisk for Tuamotu-øyane i Fransk Polynesia, og han er dessutan klassifisert som truga grunna den litle noverande og framleis minkande populasjonen. Han blir nokre gonger plassert i den monotypiske slekta Aechmorhynchus. Eit lokalt namn, tilsynelatande på tuamotuansk, er kivi-kivi.

Skildring

Den 15–17 cm lange tuamotusnipa er ei lita, kortvenga, spraglete brun snipe med meir eller mindre tverrstripa underside. Det korte skarpe nebbet er litt nedbøygd og liknar nebbet til ein insektetande sporvefugl. Irisen er brun, nebbet er gråsvart og beina og føtene er skittengule til mørk olivengrå; tærne manglar symjehud.

Det finst to fargevariantar med mellomformer:

• Lyse fuglar er medium brune på oversida og kvit under, med lyse tverrstriper eller flekker på brystet og kvitaktige striper på hovudet. Augebrynstripa og haka er òg kvit. Halefjørene er brune med kvite tippar og kvite trekanta markeringar langs ytterkanten av dei ytre fjørene.
• Fjørdrakta åt mørke fuglar har erstatta medium med mørkare brun og kvitt med lys gulbrunt. Flankane er brune, og heile undersida er tungt tverrstripa med brunt.

Hoer og hannar er like, hoene har ein tendens til å vere litt større og bleikare i gjennomsnitt.

Utbreiing

I tillegg til Tuamotu-øyane i Fransk Polynesia hekkar denne arten på atollane Tenararo, Morane, Reitoru, Tahanea og Raraka.

Økologi og åtferd

Denne fuglen lever på uforstyrra atollar der dei beitar ved strender og i krattskog, men er meir sjeldan funnen i Pandanus-kratt. Føda er insekt som maur, dvergsikadar og kvefs, kan òg ta noko vegetasjon.

Lætet er ein mjuk, høg fløyte eller piping, transkribert som meh.

Arten hekkar til ulike tider på dei ulike øyane, vanlegvis mellom april og juni. Reiret er ikkje meir enn ei lita senking i korallfjæra med noko skjelfragment og fôra med gras eller liknande vegetabilske materialar. Kullet er trudd å vere to egg.

Status

Tuamotusnipa er truga av innførte rotter og av habitatøydelegging forårsaka av utbreiing av kokosplantasjar, og er derfor oppført som truga. Arten hadde tidlegare mykje vidare utbreiing, han overlever no på ei avgrensa mengd av rottefrie atollar. Bestanden vart estimert til 870 individ i 2004 og er minkande.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Tuamotu Sandpiper» frå Wikipedia på engelsk, den 7. august 2016.

Referansar

Bakgrunnsstoff

• Van Gils, J., Wiersma, P., Boesman, P. & Kirwan, G.M. (2016). Tuamotu Sandpiper (Prosobonia parvirostris) In: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) (2016). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Henta den 7. august 2016
• Bilete av tuamotusnipa