Sefardisk jødedom

Sefardisk jødedom er ei retning av jødedommen som vart utvikla hovudsakleg i mellomalderens Spania og Portugal. Den sefardiske jødedommen, som primært er utbreidd blant sefardiske jødar, skil seg ut frå askenasisk jødedom særleg i ritualet for rosj hasjaná og jom kippúr, i uttalen av hebraisk og arameisk, i terminologibruk, i interpretasjonen av halakhá og i ein del liturgiske detaljar.

Bakgrunnsstoff

• Esnoga.no - ein norsk nettressurs for sefardisk jødedom

Denne jødedomsartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.