Coesitt

Coesitt
Krysspolarbilete av coesittkorn (grå) ~1 mm på tvers i eklogitt. Dei små farga inklusjonane er pyroksen. Den polykrystallline kanten er kvarts.
Generelt
Kategori	Tektosilikat
Kjemisk formel	SiO2
Strunz-klassifisering	04.DA.35
Krystallsymmetri	Monoklin, punktgruppe 2/m, Romgruppe: C2/c
Einingscelle	a = 7.143; b = 12.383; c = 7.143; β = 120.00°, Z = 16
Identifikasjon
Molekylvekt	60.0843
Farge	fargelaus
Krystallform	Inklusjonar i UHP-metamorfe mineral opp til 3 mm i storleik.
Krystallsystem	monoklin
Kløyv	ingen
Brot	muslig
Fastleik	sprø
Mohs hardleiksskala	7.5
Glans	glasaktig
Strekfarge	kvit
Transparens	Gjennomsiktig
Tettleik	2.92 (utrekna)
Optiske eigenskapar
Optiske eigenskapar	Toaksa
Brytingsindeks	nx = 1.594 ny = 1.595 nz = 1.599
Dobbeltbryting	+0.006
Pleokroisme	ingen
2V-vinkel	60–70
Kjelder

Coesitt er eit mineral med same samansetjing som kvarts, SiO₂, men stabilt berre ved særs høge trykk. Det krystalliserer monoklint og har densitet 2,93 g/cm³, noko som er 10,6 % meir enn for kvarts, som har 2,65 g/cm³. Dette stemmer overeins med at coesitt krev eit trykk på vel 3 mill. kPa (ca 30 000 atm) (avhengig av temperaturen) for å kunne dannast.

Coesitt kjennest frå einskilde meteorittkrater der meteorittnedslaget har generert trykkbølgjer som overstig 3 mill. kPa. Mineralet er òg påvist i einskilde eklogitter frå Alpane og Vestlandet. Slike bergartar er danna ved særleg høge trykk, og framferd av coesitt blir trudd å svare til danning i ei djupn på ca 100 km.

Det er kalla opp etter den amerikanske kjemikaren Loring Coes som først syntetiserte sambandet.

Sjå òg

• stishovitt
• polymorfi

Kjelder

• Coesitt. (14. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/coesitt.