Heathcote-elva
| Heathcote River Ōpawaho (maori) | |||
| elv | |||
 Heathcote- og Avon-elva i Christchurch.
| |||
| Land |  New Zealand
| ||
|---|---|---|---|
| Renn gjennom | Christchurch | ||
| Munning | Pegasus Bay via Avon Heathcote-estuaret | ||
| - høgd | 0 moh. | ||
 Heathcote-elva 43°33′28″S 172°42′31″E / 43.5577°S 172.7087°E | |||
| Wikimedia Commons: Ōpāwaho / Heathcote River | |||
Heathcote-elva (maori Ōpawaho[1]) er ei elv som ligg innanfor bygrensene til Christchurch på New Zealand. Ho får tilførsle frå kjelder nær Templetons Road, og i tillegg nedbørsvatn så langt vest frå som Pound Road. Ho snor seg kring foten av Port Hills frå vest til søraust[2].
Elveløp[endre | endre wikiteksten]
Tilsigsområdet til Heathcote-elva strekkjer seg til forstaden Yaldhurst. Elva renn gjennom Wigram, Hillmorton (der hovudkjeldene er lokaliserte), Hoon Hay, Spreydon, Cracroft, Cashmere, Beckenham, St Martins, Opawa, Woolston og Ferrymead.
Elva renn ut i Avon Heathcote-estuaret før ho tømmer seg i Pegasus Bay.
Før-europeisk busetjing og namngjeving[endre | endre wikiteksten]
Det opphavlege namnet til denne elva var Ō-pa-waho, som tyder «staden til den framskotne pāen», eller «utposten», og viser til denne pāen som ein utpost (maori waho) til Kaiapoi. Pāen var bygd i høgreliggjande lende, like nedstraums for den noverande brua, Opawa Road Bridge. Han var ein kvilestad for Ngāi Tahu-folk som reiste mellom Kaiapoi og Horomaka (Banks Peninsula). Området omkring var ein viktig stad for matsanking (mahinga kai), ei kjelde for mengder av føde, særleg tuere (slimål) (Eptatretus cirrhatus) og kanakana (niauga).
Historisk slynga elva seg gjennom utbreidde våtmarker, før urbaniseringa tok til. Historiske oppmålingskart frå midten av det 19. hundreåret, dei såkalla «Black Maps», viser at landet som elva rann gjennom var rikt på plantar som Phormium tenax (harakeke), Cortaderia fulvida(toetoe), Typha orientalis (raupo), Coriaria (tutu) og bregnar og var oversådd med australdakelilje (Cordyline australis, ti kouka).
Elvefaret var lågtliggjande og svært vått. Når Waimakaririelva steig og fløymde over slettene, vart endå høgareliggjande land utsett for flaum. Gjennom mange hundreår der elva vart brukt både som kjelde for mat og transportveg, fekk iwiane Waitaha, Kāti Mamoe og Ngāi Tahu eit nært tilhøve til denne ressursen. Sumpskogen langs elva var tilhaldsstad for sjø- og skogsfugl. Feller vart regelmessig sett ut etter inanga (fiskeyngel), pātiki (flyndre), og ferskvassål (Anguilla dieffenbachii)[3].
Heathcote-elva har fått namn etter sir William Heathcote, sekretær i Canterbury Association.
Litteratur[endre | endre wikiteksten]
- Mid-Heathcote River / Opawaho Linear Park Masterplan. Christchurch, New Zealand: Christchurch City Council. 2009.
Referansar[endre | endre wikiteksten]
- ↑ Ōpāwaho (Heathcote River), Christchurch City Libraries, New Zealand.
- ↑ [1] Arkivert 2016-03-03 ved Wayback Machine. Mid-Heathcote River Masterplan,part 1, side 4.
- ↑ [2] Arkivert 2016-03-03 ved Wayback Machine. Mid-Heathcote River Masterplan, del 2, side 4-5, 7.
- Denne artikkelen bygger på «Heathcote River» frå Wikipedia på engelsk, den 5. februar 2012.