Jupitermånen Himalia

Himalia

Himalia fotografert av Cassini-sonden
Oppdaging
Oppdaga av	Charles Dillon Perrine
Oppdagingsdato	4. desember 1904
Baneskildring
Stor halvakse	11 461 000 km
Eksentrisitet	0,1623
Baneperiode	250,56 dagar
Banehelling	27,496°
Satellitt av	Jupiter
Fysiske eigenskapar
Snittdiameter	170,0 km (om albedoen er 0,04)
Overflateareal	90 792,03 km²
Masse	6,7440 × 1018 kg
Snittettleik	2,6 g/cm³
Overflategravitasjon	0,062 m/s²
Unnsleppingsfart	370 km/t
Rotasjonsperiode	7,782 timar
Albedo	0,03 (synleg geometrisk)

Himalia er ein jupitermåne som vart sett for første gong den 4. desember 1904 av Charles Dillon Perrine, som observerte han frå Lick-observatoriet i California. Etter oppdaginga vart månen formelt kalla for Jupiter VI, og også Hestia etter åregudinna Hestia. Først i 1975 fekk han sitt noverande namn etter nymfa Himalia, som ifølgje gresk mytologi fekk tre søner med Zevs.

På veg mot Planeten Saturn, tok romsonden Cassini den 19. desember 2000 eit grovkorna bilete av Himalia, men dessverre gjorde avstanden det umogleg å avsløre overflatedetaljar på den mørke kloden. Ein trur at månen består av klippemateriale og i mindre grad is.

Himalia er det største medlemmen av ei underinndeling av Jupiter sine månar som vert kalla Himalia-gruppa, alle med ein avstand på 11 til 13 millionar kilometer til Jupiter, og med banehellingar rundt 27,5 grader.