Ingar

Ingar, Ingard eller Inggard er eit norsk mannsnamn, laga av det norrøne norrøne gudenamnet Ing og det urnordiske suffikset -waz, eller nok -aR^[1], -gaR, -gjaR, og -gard, -gård og meir — som vil seie «dediserte til», herav dediserte til guden Ing. Namnet Ingar kunne òg bety vakta av guden Ing.^[2]

Namnet vert oftast skrive utan –d, etter mønster av mange andre namn på -ar, som til dømes «Steinar».

I tidlegare tider var Ingar i Noreg bruka som eit kvinnenamn, som nå i Sverige.

Ingar har i Noreg namnedag 22. desember.

Bruken av namnet i Noreg[endre | endre wikiteksten]

Ifølgje Statistisk sentralbyrå har namnet Ingar vore bruka i 1940- og 1950-talet.

I folketeljinga frå 1801 var det to kvinner som hadde namnet Ingar, begge i Hamre i Hordaland
I 1900 var det 196 personar som var listeførte med namneformene Ingar, Ingard, Ingardius, Ingart, Ingarth, Inggard, Inghard, Inghardt, Inghart, Ingjard, Ingård
I 2009 var det 1949 menn som heitte Ingar, 73 som heitte Ingard og 9 som heitte Inggard som første eller einaste fornamn.