Storglaciären
| Storglaciären | |||
| isbre | |||
 Den sørlege akkumleringssonen til Storglaciären
| |||
| Område | Kiruna kommun i Sverige | ||
|---|---|---|---|
| Type | Dalbre | ||
| Areal | 3,1 km² | ||
| Lengd | 3,5 km | ||
| Tjukn | Snitt: 93 m Maksimum: 255[1] m | ||
| Status | I tilbaketrekking sidan 1910[1] | ||
 Storglaciären 67°54′N 18°34′E / 67.9°N 18.57°E | |||
| Wikimedia Commons: Storglaciären | |||
Storglaciären er ein isbre (svensk: glaciär) i Tarfaladalen på austsida av Kebnekaise i Lappland i Sverige.
Isbreen vart først dokumentert av geologen Fredrik Svenonius og vart fotografert av han alt i 1886. Storglaciären kom til å bli hovudsakleg studieobjekt for Tarfala forskningsstation då han vart grunnlagt på 1940-talet og måleseriane av Storglaciärens massebalanse, som starta i 1946, er den lengste i verda.[2] Den langvarige forskinga som er driven på isbreen gjer at han i dag tilhøyrer dei mest kartlagde breane i verda.
Storglaciären er ca. 3,5 km lang og har eit areal på 3,1 km². Han strekkjer seg frå kring 1700 meters høgd ned til kring 1150 meter over havet. I snitt er isen 100 meter tjukk og på det meste 250 meter. Breen rykte kraftig fram på 1800-talet og nådde ein den maksimale utbreiinga si kring 1910 då han atter vart fotografert av Svenonius. Deretter har fronten trekt seg tilbake om lag 500 meter til dagens posisjon.[3]
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Denne artikkelen bygger på «Storglaciären» frå Wikipedia på bokmål, den 31. mars 2012.
- Wikipedia på bokmål oppgav desse kjeldene:
- Holmlund, Per och Jansson, Peter (2002). Glaciologi. ISBN 91-974541-0-9.
- ↑ 1,0 1,1 Holmlund, Per (15 January 2007). «Tarfala in numbers». Department of Physical Geography and Quaternary Geology. Arkivert frå originalen den 21 March 2012. Henta 21 March 2012.
- ↑ «Tarfala forskningsstation - Storglaciären». Institutionen för naturgeografi och kvartärgeologi, Stockholms universitet. 28 august 2007. Henta 31. mars 2012.
- ↑ Holmlund, Per och Jansson, Peter (2002). Glaciologi. ISBN 91-974541-0-9.