Syndflod
Fiskeavataren Matsya redder Manu frå syndfloda.
Syndflod (frå lågtysk sintfluot, tysk Sündflut, 'veldig flaum' eller 'vedhaldande, sterk straum') kan visa til langvarig, sterkt regn, ein stor flaum eller til veldig oversvømmingar i mytologien, som Syndfloda i Bibelen.
Syndflodsoger er kjende frå Mesopotamia, som i Gilgamesj-eposet, der Utnapishtim overlever ein storflaum, soga om Devkalion i gresk mytologi, Bibelen og Koranen, som omtaler Noah og Noahs ark, Puranaene om Manu, Bergelme i norrøn mytologi og frå nord- og søramerikansk mytologi. I ei rekkje av desse overlever nokre menneske i båtar.
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- «syndflod» i Nynorskordboka.
- Stordalen, Terje; Kværne, Per; Groth, Bente; Olsen, Beate (1. juli 2016), «Syndfloden», Store norske leksikon, henta 19. august 2016
- Delar av denne artikkelen bygger på «Flood myth» frå Wikipedia på engelsk, den 19. august 2016.
