T-Bone Walker

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
T-Bone Walker
T-Bone Walker 1972.jpg
Fødd28. mai 1910
FødestadLinden i Cass County i Texas i USA
Død16. mars 1975
DødsstadLos Angeles i California i USA
FødenamnAaron Thibeaux Walker[1]
Tidlegare namnOak Cliff T-Bone
OpphavUSA
Aktiv1928–1975
Sjangerblues, Texas-blues, Chicago-blues, jump blues, West Coast-blues
Instrumentvokal, gitar, piano, banjo, ukulele, violin, mandolin
PlateselskapAtlantic Records, Brunswick, Capitol Records, Charly Records, Columbia Records, Duke
Verka sommusikar, songar, låtskrivar, bandleiar
BornBernita Walker

Aaron Thibeaux «T-Bone» Walker (28. mai 1910–16. mars 1975) var ein USA-amerikansk bluesartist (gitarist, songar, pianist og komponist). Han er rekna som ein av dei sentrale pionerane innan bruk av elektrisk gitar.

Liv[endre | endre wikiteksten]

Walker var av afro-amerikansk og cherokee-avstamming. Foreldra Rance Walker og Movelia Jimerson var begge musikarar. Bluesartisten Blind Lemon Jefferson var ein ven av familien,[2] og Walker var ofte med som hjelpemann når Jefferson var rundt på speling.[1] Walker lærte å spela gitar, ukulele, banjo, fiolin, mandolin og piano av stefaren Marco Washington.[1]

I 1929 platedebuterte Walker med ein single på Columbia, «Wichita Falls Blues»/«Trinity River Blues». Han opptredde då under namnet «Oak Cliff T-Bone». På midten av 1930-talet spelte han på klubbar i Los Angeles, tidvis som songar og gitarist i jazzorkestret til Les Hite.[2]

Walker gifta seg med Vida Lee i 1935. Dei hadde tre born saman.

På 1940-talet og byrjinga av 50-talet kom ei rekkje plater med den etter kvart veldefinerte låten til Walker, blant anna «Mean Old World», «Call It Stormy Monday (But Tuesday Is Just as Bad)», «T-Bone Shuffle» og «Let Your Hair Down, Baby, Let's Have a Natural Ball».

Det kom ingen nye plater i siste halvdel av 50-åra. I 1960 kom likevel «T-Bone Blues», spelt inn i fleire omgangar i 1955, 1956 og 1959. Mot slutten av karrieren gav Walker så ut nokre kritikarroste plater, som «I Want a Little Girl», «Good Feelin'» (Grammy-pris 1971) og «Fly Walker Airlines».

Walker arbeidde heile tida med toppmusikarar, blant anna Teddy Buckner (trompet), Lloyd Glenn (piano), Billy Hadnott (bass) og Jack McVea (tenorsax).

I 1974 og 1975 hadde Walker fleire slag, og han døydde av lungebetennelse i mars 1975. Han er gravlagt i Inglewood i California.

Innverknad og omtale[endre | endre wikiteksten]

Chuck Berry har omtalt Walker og Louis Jordan som dei som har påverka han mest. Walker var òg ein tidleg helt for Jimi Hendrix, og fleire av Hendrix sine spesialitetar – som speling med tennene – hadde Walker utført før han.[2]

The Allman Brothers Band hadde «Stormy Monday» som eit av sina favoritt live-nummer.

I 1980 blei Walker vald inn posthumt i Blues Hall of Fame, og i 1987 i Rockens æresgalleri (kategorien «tidleg innverknad»).[3]

Bladet Rolling Stone rangerte han som nr. 47 på ei liste over toppgitaristane gjennom tidene.

Utgjevingar[endre | endre wikiteksten]

(utval)

  • T-Bona Blues, Atlantic (1960)
  • Good Feelin', Polydor (1970)
  • Fly Walker Airlines, Polydor (1973)
  • Very Rare, Reprise (1975)
  • The Complete Imperial Recordings 1950–1954, Imperial/EMI (1991)
  • T-Bona Shuffle (1998) – samlealbum

Kjelder[endre | endre wikiteksten]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Allaboutjazz.com; accessed June 2009
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Russell, Tony (1997). The Blues: From Robert Johnson to Robert Cray. Dubai: Carlton Books Limited. s. 58–59. ISBN 1-85868-255-X. 
  3. ↑ Innvalgte i Blues Hall of Fame 1980 Arkivert 2012-07-17 ved Wayback Machine. (besøkt 27. august 2012)
Henta frå «https://nn.wikipedia.org/w/index.php?title=T-Bone_Walker&oldid=3427790»